της αρθρογράφουΑλεξίας Φεσσά
Η πόλη πόλη του Διδυμότειχου είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε απόκρημνο λόφο και διασχίζεται από τον παραπόταμο του Έβρου Ερυθροπόταμο, ενώ τα λιθόστρωτα καλντερίμια της κοσμούν παραδοσιακά αρχοντικά. Περπατώντας στους δρόμους της βλέπει κανείς όλους τους πολιτισμούς σε ένα πλάνο, καθώς η αρχιτεκτονική και η ανθρωπογεωγραφία συνθέτουν αρμονικά τη μουσουλμανική, εβραϊκή και χριστιανική παράδοση της Ροδόπης.
Σπηλιές Λόφου Καλέ
Η θέση του σπηλαίου ήταν γνωστή στους ντόπιους από παλιά και είχε δώσει αφορμή για την επινόηση πολλών θρύλων που ήθελαν την είσοδο αυτή να βγάζει στην κορυφή του «Καλέ». Στο λόφο του Καλέ βρίσκονται δεκάδες σπηλιές που έχουν χρησιμοποιηθεί ως κατοικίες. Εδώ μάλιστα φυλακίστηκε ο βασιλιάς της Σουηδίας Κάρολος ο 12ος, όταν πιάστηκε αιχμάλωτος κατά τη διάρκεια των πολέμων στη βόρεια Ευρώπη.
Αρχαία Τραϊανούπολη
Η αρχαία πόλη που ίδρυσε τον 2ο αιώνα μ. Χ. ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός δεν έχει ανασκαφεί, ενώ περιμετρικά υπάρχουν τα τείχη που χτίστηκαν επί Ιουστινιανού. Το κεντρικό κτήριο, αυτό της Χάνας, του 14ου αιώνα, χρησιμοποιούνταν ως ξενώνας και διέθετε σύστημα κεντρικής θέρμανσης, το οποίο λειτουργούσε εκμεταλλευόμενο τα θερμά νερά που αναβλύζουν ως σήμερα από τις πηγές. Βορειότερα υπάρχει η εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Γλυκερία, που μαρτύρησε το 161 μ. Χ. Εκτός των τειχών βρίσκονται τα νεκροταφεία της πόλης.
Μεγάλο Τέμενος
Πρόκειται για ένα μεγάλων διαστάσεων ημιτελές τετράπλευρο οικοδόμημα από καλολαξευμένους λίθους με μνημειώδη είσοδο στη δυτική πλευρά που ιδρύθηκε επί Μωάμεθ Α' (1413-1421) κοντά στην οδό Τραϊανουπόλεως - Αδριανουπόλεως. Αντί κτιστών θόλων έχει πυραμιδοειδή στέγη μολυβδοφύλλων σε ξύλινο σκελετό, που στηρίζεται σε τέσσερις κτιστούς πεσσούς. Σήμερα χρησιμοποιείται ως χώρος φύλαξης αρχαιολογικών ευρημάτων από την περιοχή του Διδυμότειχου.
Το μεγάλο τζαμί
Είναι το παλαιότερο και το μεγαλύτερο τζαμί στην Ευρώπη. Βρίσκεται στην «Εξω συνοικία», εκεί που αναπτύχθηκε η τουρκική και η σύγχρονη πόλη, στη σημερινή κεντρική πλατεία. Το ορθογωνικό κτίσμα με έκταση μεγαλύτερη των 1.000 τ.μ. ανοικοδομήθηκε το 1420 και ανήκει στα νεωτερικά δείγματα της μουσουλμανικής αρχιτεκτονικής. Η εσωτερική διακόσμησή του περιλαμβάνει γνωμικά από το Κοράνι, λέξεις με καλλιγραφικά γράμματα και θαυμάσιες τοιχογραφίες.
Υστεροβυζαντινός ναός Αγίας Αικατερίνης
Πρόκειται για κτίσμα της εποχής των Παλαιολόγων. Βρίσκεται κοντά στη δεξαμενή του υδραγωγείου και σώζεται σε καλή κατάσταση. Είναι μικρός ναός, μονόχωρος, με νάρθηκα στα δυτικά. Η τοιχοδομία έχει περιορισμένα διακοσμητικά στοιχεία, κρηπιδώματα και κόγχες στην εξωτερική επιφάνεια των τοίχων.
Η θέση του σπηλαίου ήταν γνωστή στους ντόπιους από παλιά και είχε δώσει αφορμή για την επινόηση πολλών θρύλων που ήθελαν την είσοδο αυτή να βγάζει στην κορυφή του «Καλέ». Στο λόφο του Καλέ βρίσκονται δεκάδες σπηλιές που έχουν χρησιμοποιηθεί ως κατοικίες. Εδώ μάλιστα φυλακίστηκε ο βασιλιάς της Σουηδίας Κάρολος ο 12ος, όταν πιάστηκε αιχμάλωτος κατά τη διάρκεια των πολέμων στη βόρεια Ευρώπη.
Αρχαία Τραϊανούπολη
Η αρχαία πόλη που ίδρυσε τον 2ο αιώνα μ. Χ. ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός δεν έχει ανασκαφεί, ενώ περιμετρικά υπάρχουν τα τείχη που χτίστηκαν επί Ιουστινιανού. Το κεντρικό κτήριο, αυτό της Χάνας, του 14ου αιώνα, χρησιμοποιούνταν ως ξενώνας και διέθετε σύστημα κεντρικής θέρμανσης, το οποίο λειτουργούσε εκμεταλλευόμενο τα θερμά νερά που αναβλύζουν ως σήμερα από τις πηγές. Βορειότερα υπάρχει η εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Γλυκερία, που μαρτύρησε το 161 μ. Χ. Εκτός των τειχών βρίσκονται τα νεκροταφεία της πόλης.
Μεγάλο Τέμενος
Πρόκειται για ένα μεγάλων διαστάσεων ημιτελές τετράπλευρο οικοδόμημα από καλολαξευμένους λίθους με μνημειώδη είσοδο στη δυτική πλευρά που ιδρύθηκε επί Μωάμεθ Α' (1413-1421) κοντά στην οδό Τραϊανουπόλεως - Αδριανουπόλεως. Αντί κτιστών θόλων έχει πυραμιδοειδή στέγη μολυβδοφύλλων σε ξύλινο σκελετό, που στηρίζεται σε τέσσερις κτιστούς πεσσούς. Σήμερα χρησιμοποιείται ως χώρος φύλαξης αρχαιολογικών ευρημάτων από την περιοχή του Διδυμότειχου.
Το μεγάλο τζαμί
Είναι το παλαιότερο και το μεγαλύτερο τζαμί στην Ευρώπη. Βρίσκεται στην «Εξω συνοικία», εκεί που αναπτύχθηκε η τουρκική και η σύγχρονη πόλη, στη σημερινή κεντρική πλατεία. Το ορθογωνικό κτίσμα με έκταση μεγαλύτερη των 1.000 τ.μ. ανοικοδομήθηκε το 1420 και ανήκει στα νεωτερικά δείγματα της μουσουλμανικής αρχιτεκτονικής. Η εσωτερική διακόσμησή του περιλαμβάνει γνωμικά από το Κοράνι, λέξεις με καλλιγραφικά γράμματα και θαυμάσιες τοιχογραφίες.
Υστεροβυζαντινός ναός Αγίας Αικατερίνης
Πρόκειται για κτίσμα της εποχής των Παλαιολόγων. Βρίσκεται κοντά στη δεξαμενή του υδραγωγείου και σώζεται σε καλή κατάσταση. Είναι μικρός ναός, μονόχωρος, με νάρθηκα στα δυτικά. Η τοιχοδομία έχει περιορισμένα διακοσμητικά στοιχεία, κρηπιδώματα και κόγχες στην εξωτερική επιφάνεια των τοίχων.
Εκκλησία Αγίας Αικατερίνης
Είναι τοποθετημένη κοντά στη δεξαμενή του υδραγωγείου και σώζεται σε καλή κατάσταση. Είναι μικρός ναός, μονόχωρος, με νάρθηκα στα δυτικά. Η τοιχοδομία έχει περιορισμένα διακοσμητικά στοιχεία, κρηπιδώματα και κόγχες στην εξωτερική επιφάνεια των τοίχων.
Ο μεταβυζαντινός ναός του Αγίου Αθανασίου
Ο ναός περιέχει θαυμάσιες φορητές εικόνες, αφιερώματα των συντεχνιών της πόλης και τις τοπιογραφίες του θωρακίου του ξυλόγλυπτου τέμπλου. Στα βόρεια του ναού εφάπτεται το σωζόμενο τμήμα Βυζαντινού ταφικού παρεκκλησίου , τμήματος αυτοκρατορικής Μονής με βυζαντινές και μεταβυζαντινές τοιχογραφίες, χαράγματα και λαξευμένους στο βράχο χώρους, ο ένας από τους οποίους είναι γνωστός ως φυλακή του Καρόλου του 12ου , βασιλέως της Σουηδίας.
Ο μεταβυζαντινός ναός του Σωτήρος Χριστού
Ο λόγος για ένα ναό με λίθινη καμαρωτή ανωδομή και υψηλότατης αξίας ξυλόγλυπτο τέμπλο. Δύο από τις ιερές εικόνες η αμφιπρόσωπη εικόνα της Παναγίας της «Δυμοτειχίτισας» από το πρώτο μισό του 14ου αιώνα, πιθανότατα αυτοκρτορικό δώρο προς την πόλη και η δεσποτική εικόνα του Χριστού αποτελούν έργα ύψιστης καλλιτεχνικής αξίας και προσκυνούνται ως θαυματουργές.
Το κάστρο του Διδυμοτείχου
Περιβάλλεται από ισχυρά τείχη ενώ σ' αυτό οδηγεί, ένας κυβολιθοστρωμένος δρόμος που ξεκινά από την κεντρική πλατεία και ανηφορίζοντας ανάμεσα από παραδοσιακά κτίρια, καταλήγει στην είσοδο του «Καλέ», όπως αποκαλείται εδώ το κάστρο. Η επίσκεψη αρχίζει από τη μικρή πλατεία, που μοιάζει με φυσικό εξώστη και καταλήγει στην κορφή στρογγυλού πύργου, με το μονόγραμμα του Χριστού, που ονομάζεται «Κουλάς της Βασιλοπούλας». Κατά τον τοπικό θρύλο, από αυτό τον πύργο ρίχτηκε στο κενό και αυτοκτόνησε, η κόρη του βασιλιά, όταν οι εχθροί κατέλαβαν το κάστρο.
Βυζαντινό Κάστρο Πυθίου
16 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Διδυμοτείχου και στις όχθες του Έβρου βρίσκεται το χωριό Πύθιο, το οποίο κατά τη βυζαντινή περίοδο έφερε την ονομασία Εμπύθιον. Αυτούσιο διατηρείται εδώ το κάστρο, χτισμένο το 1291, που αποτέλεσε καταφύγιο και θησαυροφυλάκιο του αυτοκράτορα Ιωάννη Καντακουζηνού, με τους δύο του πύργους, έναν τριώροφο κι έναν τετραώροφο.
Λουτρό Φεριντούν Αχμέτ Μπεγκ
Πρόκειται για κτίσμα κατά πάσα πιθανότητα του β' μισού του 15ου αιώνα το οποίο λειτουργούσε μέχρι τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Κτήτορας ήταν ο Φεριντούν Αχμέτ Μπεγκ, ανώτερος Οθωμανός αξιωματούχος. Είναι οικοδόμημα της πιο ακμαίας και δημιουργικής περιόδου της οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Απαρτίζεται από τα αποδυτήρια, το συγκρότημα με την τουαλέτα και τα βοηθητικά διαμερίσματα και το κυρίως θερμαινόμενο λουτρό. Οι χώροι ήταν ισομεγέθεις με εμβαδόν περίπου 100 τ.μ. και στεγάζονταν με θόλους, οι οποίοι στις μέρες μας έχουν καταστραφεί.
Είναι τοποθετημένη κοντά στη δεξαμενή του υδραγωγείου και σώζεται σε καλή κατάσταση. Είναι μικρός ναός, μονόχωρος, με νάρθηκα στα δυτικά. Η τοιχοδομία έχει περιορισμένα διακοσμητικά στοιχεία, κρηπιδώματα και κόγχες στην εξωτερική επιφάνεια των τοίχων.
Ο μεταβυζαντινός ναός του Αγίου Αθανασίου
Ο ναός περιέχει θαυμάσιες φορητές εικόνες, αφιερώματα των συντεχνιών της πόλης και τις τοπιογραφίες του θωρακίου του ξυλόγλυπτου τέμπλου. Στα βόρεια του ναού εφάπτεται το σωζόμενο τμήμα Βυζαντινού ταφικού παρεκκλησίου , τμήματος αυτοκρατορικής Μονής με βυζαντινές και μεταβυζαντινές τοιχογραφίες, χαράγματα και λαξευμένους στο βράχο χώρους, ο ένας από τους οποίους είναι γνωστός ως φυλακή του Καρόλου του 12ου , βασιλέως της Σουηδίας.
Ο μεταβυζαντινός ναός του Σωτήρος Χριστού
Ο λόγος για ένα ναό με λίθινη καμαρωτή ανωδομή και υψηλότατης αξίας ξυλόγλυπτο τέμπλο. Δύο από τις ιερές εικόνες η αμφιπρόσωπη εικόνα της Παναγίας της «Δυμοτειχίτισας» από το πρώτο μισό του 14ου αιώνα, πιθανότατα αυτοκρτορικό δώρο προς την πόλη και η δεσποτική εικόνα του Χριστού αποτελούν έργα ύψιστης καλλιτεχνικής αξίας και προσκυνούνται ως θαυματουργές.
Το κάστρο του Διδυμοτείχου
Περιβάλλεται από ισχυρά τείχη ενώ σ' αυτό οδηγεί, ένας κυβολιθοστρωμένος δρόμος που ξεκινά από την κεντρική πλατεία και ανηφορίζοντας ανάμεσα από παραδοσιακά κτίρια, καταλήγει στην είσοδο του «Καλέ», όπως αποκαλείται εδώ το κάστρο. Η επίσκεψη αρχίζει από τη μικρή πλατεία, που μοιάζει με φυσικό εξώστη και καταλήγει στην κορφή στρογγυλού πύργου, με το μονόγραμμα του Χριστού, που ονομάζεται «Κουλάς της Βασιλοπούλας». Κατά τον τοπικό θρύλο, από αυτό τον πύργο ρίχτηκε στο κενό και αυτοκτόνησε, η κόρη του βασιλιά, όταν οι εχθροί κατέλαβαν το κάστρο.
Βυζαντινό Κάστρο Πυθίου
16 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Διδυμοτείχου και στις όχθες του Έβρου βρίσκεται το χωριό Πύθιο, το οποίο κατά τη βυζαντινή περίοδο έφερε την ονομασία Εμπύθιον. Αυτούσιο διατηρείται εδώ το κάστρο, χτισμένο το 1291, που αποτέλεσε καταφύγιο και θησαυροφυλάκιο του αυτοκράτορα Ιωάννη Καντακουζηνού, με τους δύο του πύργους, έναν τριώροφο κι έναν τετραώροφο.
Λουτρό Φεριντούν Αχμέτ Μπεγκ
Πρόκειται για κτίσμα κατά πάσα πιθανότητα του β' μισού του 15ου αιώνα το οποίο λειτουργούσε μέχρι τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Κτήτορας ήταν ο Φεριντούν Αχμέτ Μπεγκ, ανώτερος Οθωμανός αξιωματούχος. Είναι οικοδόμημα της πιο ακμαίας και δημιουργικής περιόδου της οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Απαρτίζεται από τα αποδυτήρια, το συγκρότημα με την τουαλέτα και τα βοηθητικά διαμερίσματα και το κυρίως θερμαινόμενο λουτρό. Οι χώροι ήταν ισομεγέθεις με εμβαδόν περίπου 100 τ.μ. και στεγάζονταν με θόλους, οι οποίοι στις μέρες μας έχουν καταστραφεί.
Το λουτρό του Ουρούτς πασά
Είναι ένα μεγάλο δημόσιο λουτρικό συγκρότημα, που χτίστηκε στα μέσα του 15ου αι. από τον Ουρούτς πασά, γόνο εξέχουσας οθωμανικής οικογένειας, που του είχε ανατεθεί η διοίκηση των ασιατικών εδαφών του κράτους. Ίδρυσε τα δημόσια λουτρά για να συντηρείται με τα έσοδά τους ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που δώρισε ο ίδιος στο Διδυμότειχο. Βρίσκονται στη βόρεια όχθη του Ερυθροπόταμου, στις αυλές των σπιτιών της οδού Βρανά. Από το αρχικό τμήμα σώζονται μερικά τμήματα, καθώς έχουν καταρρεύσει μεγάλα τμήματά του. Το συγκεκριμένο λουτρό αποτελεί από τα σημαντικότερα δείγματα της ανατολίτικης κοσμικής αρχιτεκτονικής και χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο για τα ονομαστά λουτρά της Αδριανούπολης.
«Φυλακή του Καρόλου»
Πρόκειται για ένα μεγάλο υπόσκαφο χώρο πίσω από την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, που αποτελούνταν από δυο διαμερίσματα, τμήμα μοναστηριακού συγκροτήματος του 14ου αι. Το ένα ήταν υπόγεια δεξαμενή και το αποθήκη πιθαριών. Σύμφωνα με λαϊκούς μύθους, επρόκειτο για τη φυλακή του εκτοπισμένου στο Διδυμότειχο βασιλιά της Σουηδίας Καρόλου ΙΒ'. Στην πραγματικότητα ο Κάρολος ΙΒ' της Σουηδίας είχε νικηθεί από τους Ρώσους το 1709 στη μάχη της Πολτάβας και είχε καταφύγει στην Οθωμανική αυτοκρατορία, προσπαθώντας να πείσει τον σουλτάνο να εκστρατεύσει εναντίον της Ρωσίας. Όταν ο σουλτάνος θέλησε να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους Ρώσους απομάκρυνε τον Κάρολο από κοντά του. Ο Κάρολος μεταφέρθηκε για έντεκα μήνες στο Διδυμότειχο, όπου εγκαταστάθηκε σε ένα κτίριο της Ακρόπολης μαζί με τους συνεργάτες του. Μετά από κάποιο διάστημα αναχώρησε από την Οθωμανική αυτοκρατορία και πέθανε κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων.
Τέμενος Μεχμέτ Α΄
Είναι μουσουλμανικό τζαμί στο Διδυμότειχο που χτίστηκε επί σουλτάνου Μεχμέτ Α' και εγκαινιάστηκε το 1420. Έχει χαρακτηρισθεί από τη γενική γραμματέα πολιτισμού της Ελλάδας, Λίνα Μενδώνη, ως το σημαντικότερο ισλαμικό μνημείο της Ευρώπης.
Λαογραφικό Μουσείο
Στεγάζεται σε ωραίο αρχοντικό και περιλαμβάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα και καλά οργανωμένη έκθεση πλούσιου υλικού από όλη την περιοχή. Ιδρύθηκε το 1970 με πρωτοβουλία δασκάλων. Στο υπόγειο τα εκθέματα είναι κατά ομάδες που έχουν σχέση με διάφορες οικιακές, αγροτικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες. Στο ισόγειο υπάρχει πληθώρα υλικού, που περιλαμβάνει γυναικείες παραδοσιακές φορεσιές από όλα τα μέρη της Θράκης και πολλά οικιακά αντικείμενα. Στον πρώτο όροφο υπάρχει πιστή αναπαράσταση ενός χαρακτηριστικού μαγειρείου, τις αλυσίδες ενός φυλακισμένου, έπιπλα και φορεσιές. Στο δεύτερο όροφο εκτίθενται αντικείμενα που έχουν σχέση με την κατασκευή νημάτων και την ύφανση.
Βυζαντινό Μουσείο Διδυμοτείχου
Το Μουσείο παρουσιάζει την ιστορία του Διδυμοτείχου σε μια παράλληλη αφήγηση ξεκινώντας από τον 2ο αι. μ.Χ. όταν ιδρύθηκε στον λόφο της Αγίας Πέτρας η Πλωτινόπολη από τον αυτοκράτορα Τραϊανό. Το Διδυμότειχο ήταν μία από τις σημαντικότερες πόλεις του Βυζαντίου και αποτέλεσε σε διάφορες περιόδους διοικητική και στρατιωτική βάση ενώ κατέστη πρωτεύουσα του Βυζαντίου τρεις φορές και είναι το μέρος όπου διάλεξε να στεφθεί αυτοκράτορας ο Ιωάννης Καντακουζηνός διαδεχόμενος τον Ανδρόνικο Γ '.
Είναι ένα μεγάλο δημόσιο λουτρικό συγκρότημα, που χτίστηκε στα μέσα του 15ου αι. από τον Ουρούτς πασά, γόνο εξέχουσας οθωμανικής οικογένειας, που του είχε ανατεθεί η διοίκηση των ασιατικών εδαφών του κράτους. Ίδρυσε τα δημόσια λουτρά για να συντηρείται με τα έσοδά τους ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που δώρισε ο ίδιος στο Διδυμότειχο. Βρίσκονται στη βόρεια όχθη του Ερυθροπόταμου, στις αυλές των σπιτιών της οδού Βρανά. Από το αρχικό τμήμα σώζονται μερικά τμήματα, καθώς έχουν καταρρεύσει μεγάλα τμήματά του. Το συγκεκριμένο λουτρό αποτελεί από τα σημαντικότερα δείγματα της ανατολίτικης κοσμικής αρχιτεκτονικής και χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο για τα ονομαστά λουτρά της Αδριανούπολης.
«Φυλακή του Καρόλου»
Πρόκειται για ένα μεγάλο υπόσκαφο χώρο πίσω από την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, που αποτελούνταν από δυο διαμερίσματα, τμήμα μοναστηριακού συγκροτήματος του 14ου αι. Το ένα ήταν υπόγεια δεξαμενή και το αποθήκη πιθαριών. Σύμφωνα με λαϊκούς μύθους, επρόκειτο για τη φυλακή του εκτοπισμένου στο Διδυμότειχο βασιλιά της Σουηδίας Καρόλου ΙΒ'. Στην πραγματικότητα ο Κάρολος ΙΒ' της Σουηδίας είχε νικηθεί από τους Ρώσους το 1709 στη μάχη της Πολτάβας και είχε καταφύγει στην Οθωμανική αυτοκρατορία, προσπαθώντας να πείσει τον σουλτάνο να εκστρατεύσει εναντίον της Ρωσίας. Όταν ο σουλτάνος θέλησε να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους Ρώσους απομάκρυνε τον Κάρολο από κοντά του. Ο Κάρολος μεταφέρθηκε για έντεκα μήνες στο Διδυμότειχο, όπου εγκαταστάθηκε σε ένα κτίριο της Ακρόπολης μαζί με τους συνεργάτες του. Μετά από κάποιο διάστημα αναχώρησε από την Οθωμανική αυτοκρατορία και πέθανε κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων.
Τέμενος Μεχμέτ Α΄
Είναι μουσουλμανικό τζαμί στο Διδυμότειχο που χτίστηκε επί σουλτάνου Μεχμέτ Α' και εγκαινιάστηκε το 1420. Έχει χαρακτηρισθεί από τη γενική γραμματέα πολιτισμού της Ελλάδας, Λίνα Μενδώνη, ως το σημαντικότερο ισλαμικό μνημείο της Ευρώπης.
Λαογραφικό Μουσείο
Στεγάζεται σε ωραίο αρχοντικό και περιλαμβάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα και καλά οργανωμένη έκθεση πλούσιου υλικού από όλη την περιοχή. Ιδρύθηκε το 1970 με πρωτοβουλία δασκάλων. Στο υπόγειο τα εκθέματα είναι κατά ομάδες που έχουν σχέση με διάφορες οικιακές, αγροτικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες. Στο ισόγειο υπάρχει πληθώρα υλικού, που περιλαμβάνει γυναικείες παραδοσιακές φορεσιές από όλα τα μέρη της Θράκης και πολλά οικιακά αντικείμενα. Στον πρώτο όροφο υπάρχει πιστή αναπαράσταση ενός χαρακτηριστικού μαγειρείου, τις αλυσίδες ενός φυλακισμένου, έπιπλα και φορεσιές. Στο δεύτερο όροφο εκτίθενται αντικείμενα που έχουν σχέση με την κατασκευή νημάτων και την ύφανση.
Βυζαντινό Μουσείο Διδυμοτείχου
Το Μουσείο παρουσιάζει την ιστορία του Διδυμοτείχου σε μια παράλληλη αφήγηση ξεκινώντας από τον 2ο αι. μ.Χ. όταν ιδρύθηκε στον λόφο της Αγίας Πέτρας η Πλωτινόπολη από τον αυτοκράτορα Τραϊανό. Το Διδυμότειχο ήταν μία από τις σημαντικότερες πόλεις του Βυζαντίου και αποτέλεσε σε διάφορες περιόδους διοικητική και στρατιωτική βάση ενώ κατέστη πρωτεύουσα του Βυζαντίου τρεις φορές και είναι το μέρος όπου διάλεξε να στεφθεί αυτοκράτορας ο Ιωάννης Καντακουζηνός διαδεχόμενος τον Ανδρόνικο Γ '.
