της δημοσιογράφουΕυαγγελίας Γουρνή
Η αρχοντική Σύρος μπορεί να μην έχει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των υπόλοιπων νησιών των Κυκλάδων αλλά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη της να την εξερευνήσει… Νεοκλασικός αέρας στην Ερμούπολη και κοσμοπολίτικος στην Ντελαγκράτσια αλλά και νησιώτικος στον Γαλησσά και το Κίνι, κάνουν την Σύρο ένα νησί που θα σας μαγέψει με τις ομορφιές της.
Το Δημαρχείο
Το επιβλητικό κτίριο του Δημαρχείου αιχμαλωτίζει το βλέμμα του επισκέπτη. Το Δημαρχείο είναι το υπόδειγμα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής της Ερμούπολης, το οποίο συμπληρώνεται μοναδικά από την μεγάλη πλατεία μπροστά, η πλατεία Μιαούλη, με τον ανδριάντα του αγωνιστή να δεσπόζει στο κέντρο της, τη μαρμάρινη εξέδρα της φιλαρμονικής, τους φοίνικες και τα καφέ τριγύρω στις στοές.
Το Δημαρχείο αποτελεί έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, που θεμελιώθηκε το 1876 και τα εγκαίνια έγιναν το 1898. Στους χώρους του, εκτός από τις δημοτικές υπηρεσίες, στο Δημαρχείο στεγάζονται και τα δικαστήρια, το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Ιστορικό Αρχείο Κυκλάδων και άλλοι δημόσιοι φορείς.
Η Πλατεία Μιαούλη, είναι μια από τις σπάνιες στην Ελλάδα πλατείες του 19ου αϊ. Η αρχική ονομασία, «πλατεία Όθωνος», δόθηκε προς τιμή του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας. Η σημερινή ονομασία δόθηκε το 1889, όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Ανδρέα Μιαούλη.
Η συνοικία Βαπόρια
Εδώ έχτισαν κάποτε τα σπίτια τους οι προύχοντες της τοπικής κοινωνίας, έμποροι, βιομήχανοι και ναυτικοί. Μια συνοικία που θα σας εντυπωσιάσει με τα νεοκλασικά αρχοντικά της με τα περίτεχνα στολίδια που καθρεπτίζονται στην θάλασσα.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου στα Βαπόρια ξεχωρίζει για την «καθαρή» ομορφιά του αλλά και τον περίβολο του όπου βρίσκεται το πέτρινο λιοντάρι, μνημείο για τους άταφους αγωνιστές της Ελλάδας. Λίγο μετά το ναό απολαύστε τα κοσμικά «Αστέρια», τη προκυμαία που προτιμούν πολλοί Ερμουπολίτες για τα μπάνια τους αλλά και τη βραδυνή τους έξοδο.
Η Βιβλιοθήκη της Ερμούπολης
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμουπόλεως στεγάζεται στο ισόγειο του Πνευματικού Κέντρου, ενός όμορφου νεοκλασικού κτιρίου του 19ου αιώνα. Η βιβλιοθήκη ξεκίνησε το 1926 με περίπου 2000 τόμους βιβλίων, ενώ σήμερα περισσότεροι από 45.000 τόμοι βιβλίων είναι στη διάθεση του αναγνωστικού κοινού.
Στην βιβλιοθήκη θα βρείτε μια μεγάλη συλλογή του τοπικού τύπου που ξεκινά από τον προηγούμενο αιώνα και φτάνει ως τις ημέρες μας. Επίσης, κάποια από τα πολύτιμα παλαιά βιβλία όπως τα «Αργοναυτικά» του Απολλώνιου του Ροδίου του 1521, το «Ονομαστικό του Πολυδεύκους» του 1608 του Ρακίνα, οι «Ιουστινιάναι» του Πρίγκιπα Ροδοκανάκη σπάνια συριανή έκδοση κ.ά. διαφυλάσσονται σε ξεχωριστή θέση.
Το Θέατρο Απόλλων
Το Θέατρο Απόλλων, το οποίο βρίσκεται στην πλατεία Βαρδάκα, πίσω από την κεντρική πλατεία Μιαούλη, αποτελεί το σύμβολο της οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της Ερμούπολης, στα μέσα του 19ου αιώνα και είναι ένα από τα παλαιότερα κλειστά θέατρα των νεότερων χρόνων.
Οι εργασίες για την ολοκλήρωση της κατασκευής του ολοκληρώθηκαν το 1864, με σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα της Λέσχης, Pietro Sampo, και το θέατρο Απόλλων αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα αρχιτεκτονικά στολίδια της Σύρου, ενώ θεωρείται μια μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου.
Το Θέατρο Απόλλων είναι ένα διώροφο κτίριο, χωρητικότητας τριακοσίων πενήντα θεατών, με χαμηλή μαρμάρινη βάση και σοβατισμένες όψεις. Στο εσωτερικό του κτιρίου, η αίθουσα είναι μεγαλοπρεπής, έχει τέσσερις σειρές θεωρία, ενώ οι πλούσιες τοιχογραφίες στη διακοσμημένη οροφή του, με πρωτότυπα ζωγραφικά θέματα, απεικονίζονται διάσημοι ευρωπαίοι δημιουργοί της Μουσικής και του Θεάτρου (ο Βέρντι, ο Ροσσίνι, ο Μπελίνι, ο Ντονιτσέττι, ο Μότσαρτ, ο Δάντης, ο Ευριπίδης και Όμηρος) και στην πλατεία τα κόκκινα βελούδινα καθίσματα προσδίδουν αίγλη στο μοναδικό αυτό στολίδι της Ερμούπολης.
Η Άνω Σύρος
Η Άνω Σύρος είναι ένας μεσαιωνικός οικισμός χτισμένος πάνω σε βράχια και αποτελεί ένα φυσικό φρούριο. Η πόλη δημιουργήθηκε σταδιακά από τον 8ο αιώνα και έπειτα, πάνω σε ένα λόφο μακριά από τη θάλασσα και πήρε τη σημερινή της μορφή το 13ο αιώνα, ενώ σώζονται ακόμη μερικές από τις πύλες του παλαιού κάστρου.
Ο οικισμός της Άνω Σύρου αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της εποχής στην οποία δημιουργήθηκε. Για πρακτικούς λόγους που αφορούσαν στην προστασία τους από τις επιδρομές, οι τότε κάτοικοί της έχτισαν με τέτοιο τρόπο τα σπίτια τους ώστε οι εξωτερικοί τοίχοι να αποτελούν φυσική οχύρωση. Τα μικρά στενά πλακόστρωτα δρομάκια και τα στεγάδια εκτός από οικονομία χώρου, παρείχαν στους κατοίκους τη δυνατότητα να κρύβονται και να προστατεύονται ευκολότερα από το κίνδυνο, ενώ οι κεντρικές είσοδοι οικισμού έκλειναν με ξύλινες πόρτες και εξασφάλιζαν τους κατοίκους από ενδεχόμενη νυχτερινή επιδρομή.
Εδώ θα βρείτε και το μουσείο του μεγάλου ρεμπέτη και ανωσυριανού Μάρκου Βαμβακάρη καθώς και την ομώνυμη πλατεία με τον ανδριάντα του.
Το επιβλητικό κτίριο του Δημαρχείου αιχμαλωτίζει το βλέμμα του επισκέπτη. Το Δημαρχείο είναι το υπόδειγμα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής της Ερμούπολης, το οποίο συμπληρώνεται μοναδικά από την μεγάλη πλατεία μπροστά, η πλατεία Μιαούλη, με τον ανδριάντα του αγωνιστή να δεσπόζει στο κέντρο της, τη μαρμάρινη εξέδρα της φιλαρμονικής, τους φοίνικες και τα καφέ τριγύρω στις στοές.
Το Δημαρχείο αποτελεί έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, που θεμελιώθηκε το 1876 και τα εγκαίνια έγιναν το 1898. Στους χώρους του, εκτός από τις δημοτικές υπηρεσίες, στο Δημαρχείο στεγάζονται και τα δικαστήρια, το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Ιστορικό Αρχείο Κυκλάδων και άλλοι δημόσιοι φορείς.
Η Πλατεία Μιαούλη, είναι μια από τις σπάνιες στην Ελλάδα πλατείες του 19ου αϊ. Η αρχική ονομασία, «πλατεία Όθωνος», δόθηκε προς τιμή του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας. Η σημερινή ονομασία δόθηκε το 1889, όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Ανδρέα Μιαούλη.
Η συνοικία Βαπόρια
Εδώ έχτισαν κάποτε τα σπίτια τους οι προύχοντες της τοπικής κοινωνίας, έμποροι, βιομήχανοι και ναυτικοί. Μια συνοικία που θα σας εντυπωσιάσει με τα νεοκλασικά αρχοντικά της με τα περίτεχνα στολίδια που καθρεπτίζονται στην θάλασσα.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου στα Βαπόρια ξεχωρίζει για την «καθαρή» ομορφιά του αλλά και τον περίβολο του όπου βρίσκεται το πέτρινο λιοντάρι, μνημείο για τους άταφους αγωνιστές της Ελλάδας. Λίγο μετά το ναό απολαύστε τα κοσμικά «Αστέρια», τη προκυμαία που προτιμούν πολλοί Ερμουπολίτες για τα μπάνια τους αλλά και τη βραδυνή τους έξοδο.
Η Βιβλιοθήκη της Ερμούπολης
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμουπόλεως στεγάζεται στο ισόγειο του Πνευματικού Κέντρου, ενός όμορφου νεοκλασικού κτιρίου του 19ου αιώνα. Η βιβλιοθήκη ξεκίνησε το 1926 με περίπου 2000 τόμους βιβλίων, ενώ σήμερα περισσότεροι από 45.000 τόμοι βιβλίων είναι στη διάθεση του αναγνωστικού κοινού.
Στην βιβλιοθήκη θα βρείτε μια μεγάλη συλλογή του τοπικού τύπου που ξεκινά από τον προηγούμενο αιώνα και φτάνει ως τις ημέρες μας. Επίσης, κάποια από τα πολύτιμα παλαιά βιβλία όπως τα «Αργοναυτικά» του Απολλώνιου του Ροδίου του 1521, το «Ονομαστικό του Πολυδεύκους» του 1608 του Ρακίνα, οι «Ιουστινιάναι» του Πρίγκιπα Ροδοκανάκη σπάνια συριανή έκδοση κ.ά. διαφυλάσσονται σε ξεχωριστή θέση.
Το Θέατρο Απόλλων
Το Θέατρο Απόλλων, το οποίο βρίσκεται στην πλατεία Βαρδάκα, πίσω από την κεντρική πλατεία Μιαούλη, αποτελεί το σύμβολο της οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της Ερμούπολης, στα μέσα του 19ου αιώνα και είναι ένα από τα παλαιότερα κλειστά θέατρα των νεότερων χρόνων.
Οι εργασίες για την ολοκλήρωση της κατασκευής του ολοκληρώθηκαν το 1864, με σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα της Λέσχης, Pietro Sampo, και το θέατρο Απόλλων αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα αρχιτεκτονικά στολίδια της Σύρου, ενώ θεωρείται μια μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου.
Το Θέατρο Απόλλων είναι ένα διώροφο κτίριο, χωρητικότητας τριακοσίων πενήντα θεατών, με χαμηλή μαρμάρινη βάση και σοβατισμένες όψεις. Στο εσωτερικό του κτιρίου, η αίθουσα είναι μεγαλοπρεπής, έχει τέσσερις σειρές θεωρία, ενώ οι πλούσιες τοιχογραφίες στη διακοσμημένη οροφή του, με πρωτότυπα ζωγραφικά θέματα, απεικονίζονται διάσημοι ευρωπαίοι δημιουργοί της Μουσικής και του Θεάτρου (ο Βέρντι, ο Ροσσίνι, ο Μπελίνι, ο Ντονιτσέττι, ο Μότσαρτ, ο Δάντης, ο Ευριπίδης και Όμηρος) και στην πλατεία τα κόκκινα βελούδινα καθίσματα προσδίδουν αίγλη στο μοναδικό αυτό στολίδι της Ερμούπολης.
Η Άνω Σύρος
Η Άνω Σύρος είναι ένας μεσαιωνικός οικισμός χτισμένος πάνω σε βράχια και αποτελεί ένα φυσικό φρούριο. Η πόλη δημιουργήθηκε σταδιακά από τον 8ο αιώνα και έπειτα, πάνω σε ένα λόφο μακριά από τη θάλασσα και πήρε τη σημερινή της μορφή το 13ο αιώνα, ενώ σώζονται ακόμη μερικές από τις πύλες του παλαιού κάστρου.
Ο οικισμός της Άνω Σύρου αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της εποχής στην οποία δημιουργήθηκε. Για πρακτικούς λόγους που αφορούσαν στην προστασία τους από τις επιδρομές, οι τότε κάτοικοί της έχτισαν με τέτοιο τρόπο τα σπίτια τους ώστε οι εξωτερικοί τοίχοι να αποτελούν φυσική οχύρωση. Τα μικρά στενά πλακόστρωτα δρομάκια και τα στεγάδια εκτός από οικονομία χώρου, παρείχαν στους κατοίκους τη δυνατότητα να κρύβονται και να προστατεύονται ευκολότερα από το κίνδυνο, ενώ οι κεντρικές είσοδοι οικισμού έκλειναν με ξύλινες πόρτες και εξασφάλιζαν τους κατοίκους από ενδεχόμενη νυχτερινή επιδρομή.
Εδώ θα βρείτε και το μουσείο του μεγάλου ρεμπέτη και ανωσυριανού Μάρκου Βαμβακάρη καθώς και την ομώνυμη πλατεία με τον ανδριάντα του.
Το Μοναστήρι των πατέρων Καπουτσίνων
Το Τάγμα των Καπουτσίνων προέκυψε από μια μεταρρύθμιση του πρώτου Φραγκισκανικού τάγματος τη δεύτερη δεκαετία του 1500 και το όνομα προέρχεται από το Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης. Το ολοκληρωμένο όνομα είναι «Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum», δηλαδή: «Τάγμα των Ελασσόνων Αδελφών Καπουτσινών».
Το μοναστήρι των Καπουτσίνων, χτισμένο το 1633, με την ιστορική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, βρίσκεται στην άνω Σύρο αλλά,πλέον, μένει εκεί μόνο ο ηγούμενος. Στην αυλή της μονής συνεδρίαζαν οι δημογέροντες του νησιού και στα υπόγεια του Αγίου Ιωάννη υπάρχουν κρύπτες που αρχικά χρησίμευαν από τις πειρατικές επιδρομές, ενώ από το 1896 και μετά φιλοξενούν οστά και επιτύμβιες πλάκες παλαιών οικογενειών της Άνω Σύρου.
Το Μοναστήρι των πατέρων Ιησουϊτών
Το Μοναστήρι της «Παναγιάς» χτίστηκε, στη σημερινή του μορφή, το 1852 με πρωτεργάτη τον π. Βοναβεντούρα Αλοΐσιο, το πορτραίτο του οποίου υπάρχει στην είσοδο της Μονής. Ο ναός της Παναγιάς χτίστηκε πιθανόν το 1581 και αργότερα επεκτάθηκε, τροποποιήθηκε με τη συμβολή – όπως και στην περίπτωση του μοναστηριού – του κλήρου και του λαού της Σύρου.
Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το «μακρυνάρι», τις καμάρες γύρω από τη στέρνα, την ίδια τη στέρνα, το ναό με τις ιδιαιτερότητές του, το παρεκκλήσι της Κοινότητας, τα κηπάρια ανάμεσα στους βράχους, τη θέα της Ερμούπολης, των χωριών και της Απάνω Χώρας.
Το Καζίνο Σύρου
Στην Σύρο μπορείτε να δοκιμάσετε και την τύχη σας. Το Kαζίνο Σύρου ξεκίνησε την λειτουργία του τον Απρίλιο του 1997 σε ένα παραδοσιακό κτίριο του 1830 όπου στεγάζονταν το ξενοδοχείο «Ευρώπη». Με την αναπαλαίωση του κτιρίου αναδείχθηκαν όλα τα ιστορικά και κυκλαδίτικα στοιχεία, δημιουργώντας ένα πραγματικό στολίδι.
Ο Φάρος της Σύρου
Ο πέτρινος Φάρος στο Γαϊδουρονήσι, απέναντι από την είσοδο του λιμανιού, είναι έργο του Ι. Ερλάχερ. Η κατασκευή του άρχισε το 1834 και η λειτουργία του σταθεροποιήθηκε στα 1844-47. Ήταν ο πρώτος φάρος με περιστρεφόμενο μηχανισμό στο Αιγαίο. Μαζί με τον φάρο των Σπετσών (1837), ανήκει σε ιδιαίτερο τύπο φάρων, με το φαρόσπιτο σε ισόγειο κτίσμα.
Ο μνημειώδης χαρακτήρας του - έχει ύψος οικοδομής 29,5 μέτρα και από τη θάλασσα 68,3 μ. δεν δικαιολογείται από τη λειτουργία του, αφού δεν είναι φάρος ακρωτηρίου αλλά συνδέεται με την πρώτη περιοδεία του βασιλιά Όθωνα στα νησιά του Αιγαίου το 1833 και την επιθυμία των Ερμουπολιτών να τονίσουν τη σημασία του λιμανιού και να κατοχυρώσουν τη θέση του στο εθνικό πλαίσιο.
Οι παραλίες
Μπορεί η Σύρος να διαθέτει έναν ιδιαίτερα αρχοντικό χαρακτήρα αλλά και αυτή, όπως όλα τα Κυκλαδονήσια, διαθέτει μοναδικές παραλίες για κάθε γούστο… Οι Αγκαθωπές με την οργανωμένη παραλία τους είναι ίσως η πιο κοσμοπολίτικη του νησιού. Ο Μέγας Γιαλός στη νότια πλευρά του νησιού με πολύ όμορφη πλαζ με ψιλή άμμο και φυσική σκιά από τα αλμυρίκια, είναι η πλέον προστατευμένη από τα μελτέμια παραλία του νησιού.
Ο Αμπέλας στη νότια πλευρά του νησιού με την μικρή γραφική πλαζ με ψιλή άμμο και την σκιά από αλμυρίκια. Η Βάρη στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού, διαθέτει οργανωμένη παραλία με τον χαρακτηριστικό πύργο. Στην ανατολική πλευρά του νησιού, στη πιο κοντινή απόσταση από την Ερμούπολη, η Αζόλιμνος γνώρισε τα τελευταία χρόνια τη μεγαλύτερη τουριστική ανάπτυξη. Ο Γαλησσάς, από την άλλη, στη δυτική πλευρά του νησιού με πολύ όμορφη πλαζ με ψιλή άμμο και φυσική σκιά από τα αλμυρίκια.
Ο Φοίνικας βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Σύρου, διαθέτοντας ένα φυσικό λιμάνι με οργανωμένη μαρίνα, ενώ η όμορφη, ανοικτή παραλία του διαθέτει χρυσή αμμουδιά. Τέλος, το Κίνι στη δυτική πλευρά της Σύρου, είναι ένα γραφικό παραθαλάσσιο ψαροχώρι, με αμμώδη ακτή πολύ καλά οργανωμένη.
Το Τάγμα των Καπουτσίνων προέκυψε από μια μεταρρύθμιση του πρώτου Φραγκισκανικού τάγματος τη δεύτερη δεκαετία του 1500 και το όνομα προέρχεται από το Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης. Το ολοκληρωμένο όνομα είναι «Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum», δηλαδή: «Τάγμα των Ελασσόνων Αδελφών Καπουτσινών».
Το μοναστήρι των Καπουτσίνων, χτισμένο το 1633, με την ιστορική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, βρίσκεται στην άνω Σύρο αλλά,πλέον, μένει εκεί μόνο ο ηγούμενος. Στην αυλή της μονής συνεδρίαζαν οι δημογέροντες του νησιού και στα υπόγεια του Αγίου Ιωάννη υπάρχουν κρύπτες που αρχικά χρησίμευαν από τις πειρατικές επιδρομές, ενώ από το 1896 και μετά φιλοξενούν οστά και επιτύμβιες πλάκες παλαιών οικογενειών της Άνω Σύρου.
Το Μοναστήρι των πατέρων Ιησουϊτών
Το Μοναστήρι της «Παναγιάς» χτίστηκε, στη σημερινή του μορφή, το 1852 με πρωτεργάτη τον π. Βοναβεντούρα Αλοΐσιο, το πορτραίτο του οποίου υπάρχει στην είσοδο της Μονής. Ο ναός της Παναγιάς χτίστηκε πιθανόν το 1581 και αργότερα επεκτάθηκε, τροποποιήθηκε με τη συμβολή – όπως και στην περίπτωση του μοναστηριού – του κλήρου και του λαού της Σύρου.
Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το «μακρυνάρι», τις καμάρες γύρω από τη στέρνα, την ίδια τη στέρνα, το ναό με τις ιδιαιτερότητές του, το παρεκκλήσι της Κοινότητας, τα κηπάρια ανάμεσα στους βράχους, τη θέα της Ερμούπολης, των χωριών και της Απάνω Χώρας.
Το Καζίνο Σύρου
Στην Σύρο μπορείτε να δοκιμάσετε και την τύχη σας. Το Kαζίνο Σύρου ξεκίνησε την λειτουργία του τον Απρίλιο του 1997 σε ένα παραδοσιακό κτίριο του 1830 όπου στεγάζονταν το ξενοδοχείο «Ευρώπη». Με την αναπαλαίωση του κτιρίου αναδείχθηκαν όλα τα ιστορικά και κυκλαδίτικα στοιχεία, δημιουργώντας ένα πραγματικό στολίδι.
Ο Φάρος της Σύρου
Ο πέτρινος Φάρος στο Γαϊδουρονήσι, απέναντι από την είσοδο του λιμανιού, είναι έργο του Ι. Ερλάχερ. Η κατασκευή του άρχισε το 1834 και η λειτουργία του σταθεροποιήθηκε στα 1844-47. Ήταν ο πρώτος φάρος με περιστρεφόμενο μηχανισμό στο Αιγαίο. Μαζί με τον φάρο των Σπετσών (1837), ανήκει σε ιδιαίτερο τύπο φάρων, με το φαρόσπιτο σε ισόγειο κτίσμα.
Ο μνημειώδης χαρακτήρας του - έχει ύψος οικοδομής 29,5 μέτρα και από τη θάλασσα 68,3 μ. δεν δικαιολογείται από τη λειτουργία του, αφού δεν είναι φάρος ακρωτηρίου αλλά συνδέεται με την πρώτη περιοδεία του βασιλιά Όθωνα στα νησιά του Αιγαίου το 1833 και την επιθυμία των Ερμουπολιτών να τονίσουν τη σημασία του λιμανιού και να κατοχυρώσουν τη θέση του στο εθνικό πλαίσιο.
Οι παραλίες
Μπορεί η Σύρος να διαθέτει έναν ιδιαίτερα αρχοντικό χαρακτήρα αλλά και αυτή, όπως όλα τα Κυκλαδονήσια, διαθέτει μοναδικές παραλίες για κάθε γούστο… Οι Αγκαθωπές με την οργανωμένη παραλία τους είναι ίσως η πιο κοσμοπολίτικη του νησιού. Ο Μέγας Γιαλός στη νότια πλευρά του νησιού με πολύ όμορφη πλαζ με ψιλή άμμο και φυσική σκιά από τα αλμυρίκια, είναι η πλέον προστατευμένη από τα μελτέμια παραλία του νησιού.
Ο Αμπέλας στη νότια πλευρά του νησιού με την μικρή γραφική πλαζ με ψιλή άμμο και την σκιά από αλμυρίκια. Η Βάρη στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού, διαθέτει οργανωμένη παραλία με τον χαρακτηριστικό πύργο. Στην ανατολική πλευρά του νησιού, στη πιο κοντινή απόσταση από την Ερμούπολη, η Αζόλιμνος γνώρισε τα τελευταία χρόνια τη μεγαλύτερη τουριστική ανάπτυξη. Ο Γαλησσάς, από την άλλη, στη δυτική πλευρά του νησιού με πολύ όμορφη πλαζ με ψιλή άμμο και φυσική σκιά από τα αλμυρίκια.
Ο Φοίνικας βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Σύρου, διαθέτοντας ένα φυσικό λιμάνι με οργανωμένη μαρίνα, ενώ η όμορφη, ανοικτή παραλία του διαθέτει χρυσή αμμουδιά. Τέλος, το Κίνι στη δυτική πλευρά της Σύρου, είναι ένα γραφικό παραθαλάσσιο ψαροχώρι, με αμμώδη ακτή πολύ καλά οργανωμένη.
Το Νεώριο
Η μεγαλύτερη βιομηχανική μονάδα της Ερμούπολης και ένα από τα παλαιότερα μηχανουργεία της Ελλάδας έκλεισε 140 χρόνια ζωής στο τέλος του 20ού αιώνα. Δημιουργήθηκε στη θέση του παλαιού λοιμοκαθαρτηρίου, που κατεδαφίστηκε στα 1857-58. Στο κέντρο της εγκατάστασης υπάρχει ακόμη το αρχικό εργοστάσιο, περικυκλωμένο από νεότερα κτίσματα. Χτίστηκε το 1860, με σχέδια που έγιναν στην Ευρώπη και με την επίβλεψη του Ρ. Sapmo. Σε μία πτέρυγά του εξακολουθεί να στεγάζεται το παλαιό χυτήριο.
Στη μακρόχρονη ιστορία του το Νεώριο άλλαξε πολλά χέρια και πέρασε από διαδοχικές φάσεις ακμής και παρακμής. Ιδρύθηκε το 1860 από την Ετ. Ελληνικής Ατμοπλοΐας, ενώ οι σημαντικότεροι Ερμουπολίτες διατέλεσαν μέτοχοι, σύμβουλοι, αλλά και δανειστές ή προμηθευτές της εταιρείας, που πτώχευσε το 1893. Τα πρώτα χρόνια την τεχνική διεύθυνση είχαν Άγγλοι και Γάλλοι μηχανικοί, ενώ μετά το 1898 πέρασε σε Έλληνες. Το εργοστάσιο κατασκεύαζε μικρές ατμομηχανές, αντλίες, λέβητες, πιεστήρια, ακόμα και μικρά ραβδωτά κανόνια κατά την Κρητική εξέγερση του 1866-1869. Το πρώτο σίδηρο ατμόπλοιο ναυπηγήθηκε το 1892 και το δεύτερο, στα 1903-1904, με σχέδια του Ερμουπολίτη ναυπηγού Αλέξανδρου Κρυστάλλη, ενώ το 1926 το Νεώριο επισκεύασε δύο αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού.
Οι νεοκλασικές επαύλεις στην Ντελαγκράτσια
Η Ποσειδωνία η Ντελαγκράτσια έγινε γνωστοί ως τόπος παραθερισμού των εύπορων Συριανών που εδώ είχαν κτίσει τις νεοκλασικές επαύλεις τους, οι οποίες κοσμούν το νησί με την έξοχη αρχιτεκτονική τους και τους κατάφυτους κήπους τους.Το όνομα προέρχεται από την παλιά εκκλησία της Παναγίας Μαντόνα Ντε λα Γκράτσια και αποτελούν αγαπημένο θέρετρο των συριανών.
Η προνομιακή θέση κοντά στο λιμανάκι δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες, αλλά και στους ντόπιους να αράξουν τις βάρκες τους, τα καΐκια, αλλά και τα ταχύπλοα στα παράλια του οικισμού. Μερικές από τις πιο γνωστές επαύλεις Ντελαγκράτσια αποτελούν η Βίλα Γιαννίκογλου, η οικία Ταλάκη, η Βίλα Βαλμά, ο πύργος Γεωργιάδη, καθώς και οι επαύλεις Κρίνου, Ρεθύμνη και Πετρίτση.
Το Λοιμοκαθαρτήριο
Το Λοιμοκαθαρτήριο της Σύρου αποτελεί ορόσημο για την ιστορία του νησιού, καθώς χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο και ως σταθμός καραντίνας κατά την πάροδο των χρόνων. Χτίστηκε το 1839 υπό την εποπτεία του Weiler, αρχικά στο Νεώριο Σύρου όμως τόσο η έκταση του χώρου όσο και οι εγκαταστάσεις δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις αυξανόμενες ανάγκες της συνεχώς αναπτυσσόμενης πόλης με αποτέλεσμα σύντομα να ανακατασκευαστεί.
Το Λοιμοκαθαρτήριο ήταν πλήρως εξοπλισμένο για να μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες των φιλοξενούμενων ταξιδιωτών και αποτελείτο από 32 διαμερίσματα με τζάκι, ξεχωριστή κουζίνα και μπάνιο. Είχε, επίσης, χώρο μαγειρείων και γραφείων για τις διοικητικές ανάγκες. Σήμερα, το Λοιμοκαθαρτήριο Σύρου είναι ένα εγκαταλελειμμένο πέτρινο κτιριακό συγκρότημα στο νότιο άκρο του λιμανιού με διάφορα κτίρια γνωστά και ως “Λαζαρέττα” που μαρτυρούν τις συνήθειες και τις κακουχίες μιας άλλης εποχής.
Το ενυδρείο στο Κινί
Το ενυδρείο στο Κίνι αποτελεί ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αξιοθέατο καθώς δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να γνωρίσουν από κοντά το μαγευτικό θαλάσσιο κόσμο του Αιγαίου πελάγους και να μελετήσουν εις βάθος τη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα. Στο ενυδρείο θα μάθετε τα πάντα για τη θάλασσα, για τις θαλάσσιες δραστηριότητες των συριανών και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε αυτές. Επιπλέον, θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν τα εκθέματα του Μουσείου Παραδοσιακών Σκαφών, των Αλιευτικών Εργαλείων και των Θαλάσσιων Οργανισμών που φιλοξενούνται στον ίδιο χώρο. Ωράριο Λειτουργίας: Δευτέρα & Τρίτη 10:00 – 14:00, Τετάρτη έως Σάββατο 10:00 – 14:00 – 18:00 – 22:00 και Κυριακή 10:00 – 15:00.
Η μεγαλύτερη βιομηχανική μονάδα της Ερμούπολης και ένα από τα παλαιότερα μηχανουργεία της Ελλάδας έκλεισε 140 χρόνια ζωής στο τέλος του 20ού αιώνα. Δημιουργήθηκε στη θέση του παλαιού λοιμοκαθαρτηρίου, που κατεδαφίστηκε στα 1857-58. Στο κέντρο της εγκατάστασης υπάρχει ακόμη το αρχικό εργοστάσιο, περικυκλωμένο από νεότερα κτίσματα. Χτίστηκε το 1860, με σχέδια που έγιναν στην Ευρώπη και με την επίβλεψη του Ρ. Sapmo. Σε μία πτέρυγά του εξακολουθεί να στεγάζεται το παλαιό χυτήριο.
Στη μακρόχρονη ιστορία του το Νεώριο άλλαξε πολλά χέρια και πέρασε από διαδοχικές φάσεις ακμής και παρακμής. Ιδρύθηκε το 1860 από την Ετ. Ελληνικής Ατμοπλοΐας, ενώ οι σημαντικότεροι Ερμουπολίτες διατέλεσαν μέτοχοι, σύμβουλοι, αλλά και δανειστές ή προμηθευτές της εταιρείας, που πτώχευσε το 1893. Τα πρώτα χρόνια την τεχνική διεύθυνση είχαν Άγγλοι και Γάλλοι μηχανικοί, ενώ μετά το 1898 πέρασε σε Έλληνες. Το εργοστάσιο κατασκεύαζε μικρές ατμομηχανές, αντλίες, λέβητες, πιεστήρια, ακόμα και μικρά ραβδωτά κανόνια κατά την Κρητική εξέγερση του 1866-1869. Το πρώτο σίδηρο ατμόπλοιο ναυπηγήθηκε το 1892 και το δεύτερο, στα 1903-1904, με σχέδια του Ερμουπολίτη ναυπηγού Αλέξανδρου Κρυστάλλη, ενώ το 1926 το Νεώριο επισκεύασε δύο αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού.
Οι νεοκλασικές επαύλεις στην Ντελαγκράτσια
Η Ποσειδωνία η Ντελαγκράτσια έγινε γνωστοί ως τόπος παραθερισμού των εύπορων Συριανών που εδώ είχαν κτίσει τις νεοκλασικές επαύλεις τους, οι οποίες κοσμούν το νησί με την έξοχη αρχιτεκτονική τους και τους κατάφυτους κήπους τους.Το όνομα προέρχεται από την παλιά εκκλησία της Παναγίας Μαντόνα Ντε λα Γκράτσια και αποτελούν αγαπημένο θέρετρο των συριανών.
Η προνομιακή θέση κοντά στο λιμανάκι δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες, αλλά και στους ντόπιους να αράξουν τις βάρκες τους, τα καΐκια, αλλά και τα ταχύπλοα στα παράλια του οικισμού. Μερικές από τις πιο γνωστές επαύλεις Ντελαγκράτσια αποτελούν η Βίλα Γιαννίκογλου, η οικία Ταλάκη, η Βίλα Βαλμά, ο πύργος Γεωργιάδη, καθώς και οι επαύλεις Κρίνου, Ρεθύμνη και Πετρίτση.
Το Λοιμοκαθαρτήριο
Το Λοιμοκαθαρτήριο της Σύρου αποτελεί ορόσημο για την ιστορία του νησιού, καθώς χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο και ως σταθμός καραντίνας κατά την πάροδο των χρόνων. Χτίστηκε το 1839 υπό την εποπτεία του Weiler, αρχικά στο Νεώριο Σύρου όμως τόσο η έκταση του χώρου όσο και οι εγκαταστάσεις δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις αυξανόμενες ανάγκες της συνεχώς αναπτυσσόμενης πόλης με αποτέλεσμα σύντομα να ανακατασκευαστεί.
Το Λοιμοκαθαρτήριο ήταν πλήρως εξοπλισμένο για να μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες των φιλοξενούμενων ταξιδιωτών και αποτελείτο από 32 διαμερίσματα με τζάκι, ξεχωριστή κουζίνα και μπάνιο. Είχε, επίσης, χώρο μαγειρείων και γραφείων για τις διοικητικές ανάγκες. Σήμερα, το Λοιμοκαθαρτήριο Σύρου είναι ένα εγκαταλελειμμένο πέτρινο κτιριακό συγκρότημα στο νότιο άκρο του λιμανιού με διάφορα κτίρια γνωστά και ως “Λαζαρέττα” που μαρτυρούν τις συνήθειες και τις κακουχίες μιας άλλης εποχής.
Το ενυδρείο στο Κινί
Το ενυδρείο στο Κίνι αποτελεί ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αξιοθέατο καθώς δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να γνωρίσουν από κοντά το μαγευτικό θαλάσσιο κόσμο του Αιγαίου πελάγους και να μελετήσουν εις βάθος τη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα. Στο ενυδρείο θα μάθετε τα πάντα για τη θάλασσα, για τις θαλάσσιες δραστηριότητες των συριανών και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε αυτές. Επιπλέον, θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν τα εκθέματα του Μουσείου Παραδοσιακών Σκαφών, των Αλιευτικών Εργαλείων και των Θαλάσσιων Οργανισμών που φιλοξενούνται στον ίδιο χώρο. Ωράριο Λειτουργίας: Δευτέρα & Τρίτη 10:00 – 14:00, Τετάρτη έως Σάββατο 10:00 – 14:00 – 18:00 – 22:00 και Κυριακή 10:00 – 15:00.
