Η αγαπημένη ηθοποιός και τραγουδίστρια, Ευτυχία Φαναριώτη, με πολλά χιλιόμετρα θεατρικής πορείας αλλά και τηλεοπτικής μιλάει στο gnoristetinellada.gr  για τις παραστάσεις που συμμετέχει και το τόπο καταγωγής της, τη Σκιάθο…

 Φέτος, σας βρίσκουμε  στη μοναδική αισθηματική κωμωδία της Finos  Films,  «Η Νεράιδα και το Παλικάρι» για πρώτη φορά στο θέατρο σε διασκευή – σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη. Πιστεύετε ότι οι Έλληνες τη σήμερον εποχή  έχουν ανάγκη τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο;

Ναι, γιατί έχουν ανάγκη από τη  μνήμη αυτής της εποχής, όπου οι άνθρωποι υπήρξαν πιο κοντά και πιο αθώοι. Γενικότερα, επικρατούσε  μία πραγματική συνθήκη για  τα όνειρά τους.

Αυτό πιστεύετε λείπει στις μέρες μας;

Ναι, βέβαια!

Αυτό συμβαίνει κατά τη γνώμη σας, λόγω οικονομικής κρίσης ή γενικότερα εξαιτίας των συνθηκών  της εποχής;

Ασφαλώς και συμβαίνει λόγω οικονομικής  κρίσης αλλά και κάποιων στοιχείων  που λείπουν στη σημερινή εποχή και τα βρίσκεις στις ελληνικές ταινίες, όπως η ελπίδα, η αποδοχή και το αίσθημα της επιβίωσης. Γι’ αυτό το λόγο βλέπουμε πολλές ελληνικές ταινίες να έχουν αναβιώσει στο θέατρο και το κινηματογράφο.

Στη παράσταση υποδύεστε τη «Λενιώ», μία κοπέλα «βαρέων βαρών» με μεγάλη προίκα. Στη σημερινή εποχή, θεωρείτε ότι η προίκα αποτελεί βασικό παράγοντα για τους νέους;

Στη σημερινή εποχή, ποιος έχει προίκα,  άραγε; Δεν ξέρω, θα σας γελάσω. Η αλήθεια είναι ότι έχει αλλάξει πια η εποχή. Βέβαια, παλιότερα έπαιζε ρόλο. Η κοπέλα δεν δούλευε, οπότε η προίκα έπρεπε να υπάρχει. Ήταν η προσφορά της γυναίκας στην οικογένεια.

«Η Νεράιδα και το Παλικάρι» είναι από τις λίγες παραστάσεις που θα συνεχίσει περιοδεία, αρχικά Κρήτη και Θεσσαλονίκη. Σε τι οφείλεται αυτή η επιτυχία;

Θεωρώ ότι  οφείλεται πάρα πολύ στο ότι και ο χειμώνας πήγε πάρα πολύ καλά για τη  παράσταση. Το θέατρο ήταν γεμάτο από τη πρώτη βδομάδα που ξεκινήσαμε. Είναι μία ωραία παράσταση και γι’ αυτό δίκαια την αγκάλιασε ο κόσμος. Έχει πολύ τραγούδι. Υπάρχει ο Νίκος Ζωϊδάκης  με τον οποίο γίνονται οι ενώσεις από σκηνή σε σκηνή. Δηλαδή, ο ίδιος τραγουδώντας λειτουργεί και ως αφηγητής στο έργο. Οπότε ενώνει τις σκηνές με το χιούμορ και την εξυπνάδα που τον διακρίνει φτιάχνοντας μαντινάδες. Όλο αυτό έχει μία γιορτινή διάθεση και άρεσε στο κόσμο από την αρχή! Είναι λογικό, λοιπόν, όταν βλέπεις μία μεγάλη επιτυχία να τη συνεχίσεις, τη στιγμή που άλλες παραστάσεις κατεβαίνουν.

Παράλληλα, συμμετέχετε και στη παράσταση «Σαν παιδιού φαντασία» στο θέατρο Ριάλτο. Μία παράσταση η οποία απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους. Τι είναι αυτό που τη κάνει μαγική και τη ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες παιδικές;

Καταρχάς, το έργο αυτό έχει γραφεί και σκηνοθετηθεί  από το Δημήτρη  Πιέτρη. Είναι ένα εξαιρετικό έργο. Εξιστορεί την απώλεια ενός ανθρώπου, κάνοντάς τη παραμύθι,  μέσα από διάφορους τρόπους και παιχνίδια που  συναντά  κανείς,  κάνοντας ψυχοθεραπεία. Δηλαδή,  μία  δύσκολη σε ανθρώπινη στιγμή ερμηνεία, τη φέρνει στο προσκήνιο και τη βάζει σα θέμα. Αυτό γίνεται με ένα πάρα πολύ ωραίο τρόπο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού και με την ελπίδα ότι όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε. Περνάει το μήνυμα ότι ακόμη και η λύπη και το πένθος ξεπερνιούνται, έχοντας πίστη  στο μαγικό αυτό ταξίδι της ζωής, το οποίο  θα μας φέρει πάλι κοντά. Και οτιδήποτε δεν πεθαίνει.

 Προτιμάτε θέατρο, τηλεόραση ή κινηματογράφο περισσότερο;

Για τους ηθοποιούς το θέατρο είναι το πρώτο κομμάτι της ζωής μας. Από τότε που βγήκα εγώ από τη σχολή το θέατρο υπήρχε για τους ηθοποιούς ως πρότυπο, ως ανάγκη και ως επιθυμία. Βέβαια, είναι αναγκαία και η τηλεόραση και ο κινηματογράφος. Και μας αρέσουν κιόλας τα γίνονται παραγωγές με ωραίες συνθήκες. Είναι όμως τελείως διαφορετική η εμπειρία του κινηματογράφου & της τηλεόρασης από το θέατρο.

Ποια είναι η διαφορά τους;

Το θέατρο είναι κάτι μοναδικό. Υπάρχει ο ηθοποιός, η παράσταση και ο θεατής. Κάθε παράσταση είναι μοναδική. Υπάρχει διάδραση και ότι συμβαίνει «πεθαίνει». Δεν υπάρχει τίποτα που να το θυμίζει. Αντιθέτως, στη τηλεόραση  και το κινηματογράφο ότι αποδίδεται μία φορά, το βλέπεις όσες φορές θέλεις.

Τηλεοπτικά σας γνωρίσαμε μέσα από τη συμμετοχή σας στο «Καφέ της Χαράς». Πώς σας φαίνεται η επιστροφή του με νέα επεισόδια; Σας έχει γίνει πρόταση;

Νομίζω ότι αυτό φαίνεται από τον ίδιο τον κόσμο, ο οποίος ρωτάει τι θα γίνει, πότε θα το δούμε, πότε θα ξεκινήσει. Επειδή αγαπήθηκε πάρα πολύ, ο κόσμος περιμένει μία καινούργια βερσιόν της σειράς. Όσον αφορά εμένα, έχει γίνει μία πρόταση και μία πρώτη επαφή και μακάρι να ευοδωθεί. Θα το ήθελα πάρα πολύ. Με τον Χάρη Ρώμα είμαστε πολύ αγαπημένοι φίλοι.

Γνωρίζουμε ότι ο αγαπημένος σας τουριστικός προορισμός είναι η Σκιάθος, όπου και κατάγεστε. Τι αγαπάτε περισσότερο σε αυτό το νησί;

Τη φύση του και την αύρα του. Έχει μία καταπληκτική ομορφιά. Έχω παιδικές μνήμες εκεί και δικούς μου ανθρώπους που το κάνουν μοναδικό. Πέρα από τις παραλίες και τη διασκέδαση που προσφέρει.

Τι πρέπει να επισκεφθεί οπωσδήποτε ο τουρίστας της Σκιάθου;

Το Κάστρο, όπου βρίσκονται όλα τα ερείπια παλιών βυζαντινών εκκλησιών και είναι ένα μοναδικό φαινόμενο. Είναι και ένα κομμάτι της ιστορίας. Εκεί ήταν χτισμένη και η παλιά Σκιάθος την εποχή των πειρατών. Αποτελεί, μάλιστα,  ένα οδοιπορικό 4 ωρών με τα ποδιά από τη χώρα. Καθίσταται δε  μοναδικός προορισμός γιατί αυτή η διαδρομή μπορεί να γίνει με διαλείμματα σε μοναστήρια όπου μπορείς  να καθίσεις σε πάγκους για ένα καφέ ή φαγητό.

 Πιστεύετε ότι οι πολιτιστικές εκδηλώσεις μπορούν  να βοηθήσουν στη περεταίρω τουριστική ανάπτυξη του νησιού;

Εννοείται, και όχι μόνο για τη Σκιάθο αλλά για κάθε νησί. Αυτή την εποχή είναι  δύσκολο διότι δεν δίνονται στους Δήμους τα κονδύλια να ανοιχτούν και να μπορέσουν να υποστηρίξουν τέτοιες καλλιτεχνικές πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Τέλος, είστε υπέρ της αποκέντρωσης; Θα μπορούσατε να ζήσετε μακριά από την Αθήνα;

Οι άνθρωποι έρχονται στην Αθήνα για να βρούνε μία δουλειά. Αφού ξέρουμε ότι η επαρχία «πάσχει». Τι αποκέντρωση να κάνουμε! Θα πρέπει να γίνει αλλαγή πλεύσης και πολιτικής για να μπορέσει να γυρίσει ο κόσμος στο τόπο του. Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα πρώτα, διαφορετικά να γυρίσει να κάνει τι;