της δημοσιογράφουΧρύσας Ξάνθη
Ο «μετρ» του μυστηρίου, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του και τη σκηνοθετική του ματιά με τη καλλιτεχνική μορφή του εγκλήματος , Πάνος Κοκκινόπουλος, μιλάει αποκλειστικά στο gnoristetinellada.gr για το ησυχαστήριό του, την Ερέτρια, το νέο του τηλεοπτικό εγχείρημα και πολλά άλλα…
Ένας από τους αγαπημένους σας προορισμούς είναι η Ερέτρια. Ένας τόπος γνωστός από την αρχαία Ελλάδα. Πώς συνδυάζει αρμονικά το αρχαίο με το σύγχρονο;
Η πόλη της Ερέτριας έχει μεγάλη ιστορία. Μετά τη καταστροφή των Ψαρών τον Ιούνιο του 1824, ξαναχτίστηκε στα πρότυπα των αρχιτεκτόνων, Σταμάτη Κλεάνθη και Έντουαρντ Σάουμπερτ, το 1834. Από μέσα είναι τετράγωνη. Είναι ένα ανάμεικτο «πράγμα» από πρόχειρες κατασκευές και αρχαία. Δεν είναι το υπέροχο μέρος. Συνδυάζει, όμως, το ωραίο και το άσχημο, όπως όλη η Ελλάδα. Γι’ αυτό μ ’αρέσει. Είναι ένα μέρος που το έχω συνδυάσει με απομόνωση και ηρεμία. Πολλές φορές πηγαίνω και γράφω εκεί διότι διαθέτω ένα εξοχικό πολύ κοντά στη θάλασσα και αυτό αποτελεί το ησυχαστήριό μου! Αντιθέτως, το χειμώνα η πόλη της Ερέτριας σφύζει ζωής.
Πιστεύετε ότι η Ερέτρια απευθύνεται σε κατοίκους των όμορων νομών ή σε όλους τους Έλληνες;
Πιστεύω απευθύνεται σε όλους. Και μάλιστα προσελκύει πολλούς τουρίστες λόγω των πολλών οικονομικών ξενοδοχειακών καταλυμάτων.
Είναι γνωστό ότι η Ερέτρια έχει ένα πολύ ωραίο αρχαίο θέατρο. Τι άλλο μπορεί να επισκεφθεί κάποιος;
Σωστά! Η Ερέτρια έχει και μία πολύ ωραία αρχαιολογική σχολή. Γενικά, έχει πολλά αρχαία. Να σκεφτείτε, όταν έκανα το ντοκιμαντέρ, αρχές της δεκαετίας του ’80, οι άνθρωποι χτίζανε σπίτια και βρίσκανε συνεχώς αρχαία.
Το αρχαίο θέατρο πιστεύετε ότι έχει αναδειχθεί όπως του αρμόζει;
Όχι. Τώρα θα αρχίσει να αναδεικνύεται.
Τι ενέργειες πρέπει να γίνουν κατά τη γνώμη σας για τη πλήρη αξιοποίησή του;
Να αρχίσουν οι παραστάσεις.
Η πόλη της Ερέτριας έχει μεγάλη ιστορία. Μετά τη καταστροφή των Ψαρών τον Ιούνιο του 1824, ξαναχτίστηκε στα πρότυπα των αρχιτεκτόνων, Σταμάτη Κλεάνθη και Έντουαρντ Σάουμπερτ, το 1834. Από μέσα είναι τετράγωνη. Είναι ένα ανάμεικτο «πράγμα» από πρόχειρες κατασκευές και αρχαία. Δεν είναι το υπέροχο μέρος. Συνδυάζει, όμως, το ωραίο και το άσχημο, όπως όλη η Ελλάδα. Γι’ αυτό μ ’αρέσει. Είναι ένα μέρος που το έχω συνδυάσει με απομόνωση και ηρεμία. Πολλές φορές πηγαίνω και γράφω εκεί διότι διαθέτω ένα εξοχικό πολύ κοντά στη θάλασσα και αυτό αποτελεί το ησυχαστήριό μου! Αντιθέτως, το χειμώνα η πόλη της Ερέτριας σφύζει ζωής.
Πιστεύετε ότι η Ερέτρια απευθύνεται σε κατοίκους των όμορων νομών ή σε όλους τους Έλληνες;
Πιστεύω απευθύνεται σε όλους. Και μάλιστα προσελκύει πολλούς τουρίστες λόγω των πολλών οικονομικών ξενοδοχειακών καταλυμάτων.
Είναι γνωστό ότι η Ερέτρια έχει ένα πολύ ωραίο αρχαίο θέατρο. Τι άλλο μπορεί να επισκεφθεί κάποιος;
Σωστά! Η Ερέτρια έχει και μία πολύ ωραία αρχαιολογική σχολή. Γενικά, έχει πολλά αρχαία. Να σκεφτείτε, όταν έκανα το ντοκιμαντέρ, αρχές της δεκαετίας του ’80, οι άνθρωποι χτίζανε σπίτια και βρίσκανε συνεχώς αρχαία.
Το αρχαίο θέατρο πιστεύετε ότι έχει αναδειχθεί όπως του αρμόζει;
Όχι. Τώρα θα αρχίσει να αναδεικνύεται.
Τι ενέργειες πρέπει να γίνουν κατά τη γνώμη σας για τη πλήρη αξιοποίησή του;
Να αρχίσουν οι παραστάσεις.
Παλιότερα σκηνοθετήσατε τη ταινία, «Η σύγχρονη Ελλάδα» στην Ερέτρια, όπου αναδείξατε αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής…
Ναι, αναδείξαμε πολλά αρχαία και μάλιστα είχαμε κάνει μεγάλη έρευνα.
Είναι στα άμεσα σχέδιά σας να κάνετε ξανά κάποιο γύρισμα εκεί;
Τώρα πια δεν είναι τόσο εύκολο να πάει κανείς εκτός έδρας και ειδικά στην Ερέτρια. Μακάρι να μπορούσα να το κάνω διότι είναι κάτι που το ξέρω καλά.
Ποια μέρη της Ερέτριας θα συνιστούσατε σε κάποιον να επισκεφθεί;
Θεωρώ ότι από τη περιοχή της Χαλκίδας έως και την Ερέτρια είναι τα καλύτερα σημεία να επισκεφθεί κανείς. Έχει πολλές παραλίες, οργανωμένες και μη. Όπως επίσης, έχει πολύ ωραία εστιατόρια με πολύ καλό φαγητό.
Φημίζεται η περιοχή της Ερέτριας για κάποιο παραδοσιακό φαγητό;
Το πιο συνηθισμένο φαγητό είναι τα τηγανόψωμα αλλά αυτά τα κάνουν παντού. Φημίζεται όμως για τα φρέσκα οστρακοειδή.
Αν έπρεπε να σκηνοθετήσετε μία ταινία ή ένα ντοκιμαντέρ που να απεικονίζει την Ελλάδα. Τι εικόνα θα δίνατε;
Εγώ δεν είμαι οπαδός της ομορφιάς διότι η ομορφιά αναδεικνύεται και μέσα από το άσχημο και μέσα από το θλιβερό και μέσα από τη φτώχεια και μέσα από τη λάσπη. Ομορφιά υπάρχει παντού! Καταρχάς, εγώ θα έκανα γύρισμα μία βροχερή μέρα. Η εικόνα φαίνεται πολύ καλύτερη. Είμαι οπαδός της μαυρίλας!
Πιστεύετε ότι υπάρχει πολιτισμός στο σύγχρονο κινηματογράφο;
Υπάρχει σύγχρονος κινηματογράφος και υπάρχουν και Έλληνες σκηνοθέτες που διαπρέπουν στο εξωτερικό. Πολιτισμός για μένα, όμως, δεν είναι οι καλλιτέχνες. Πολιτισμός είναι, η σχέση μας με τη καθημερινότητά μας!
Φέτος, βλέπουμε μέσα από τη τηλεοπτική συχνότητα του Opentv μία νέα σειρά σας, το «ου φονεύσεις». Πείτε μας δύο λόγια…
Το «ου φονεύσεις» είναι μία αστυνομική σειρά με αυτοτελή επεισόδια. Βασίζεται σε πραγματικές ιστορίες, οι οποίες είναι τροποποιημένες ώστε να μην είναι αναγνωρίσιμες και φωτογραφίσιμες διότι αυτό δεν το θέλουμε για δύο λόγους. Ο ένας είναι επειδή δεν θέλουμε οι θύτες και τα θύματα να εκτίθενται και ο δεύτερος είναι καλλιτεχνικός. Η μυθοπλασία είναι ένα βήμα μπροστά από την πραγματικότητα. Αξίζει να σημειωθεί, όμως, ότι είναι διαφορετικό από τη «10η Εντολή» όσον αφορά δύο σκέλη: δραματουργικά και αισθητικά. Δραματουργικά πλησιάζει πιο πολύ σε κινηματογράφο διότι οι άνθρωποι δεν μιλάνε τόσο πολύ και δεν τα εξηγούν όλα και αισθητικά είναι πιο στυλιζαρισμένο, πιο κινηματογραφικό, θα έλεγα.
Αλήθεια, πώς επιλέγετε τους ηθοποιούς;
Με βάση το σενάριο και της υποκριτικής τους ικανότητας. Πάντα φροντίζω να βρίσκω καινούργια παιδιά για να γίνουν και αυτοί γνωστοί με τη σειρά τους. Δεν κάνω ποτέ οντισιόν αλλά κάνω συζητήσεις με τους ανθρώπους και έτσι τους επιλέγω.
Πάντα, σκηνοθετούσατε σειρές με εγκλήματα πάθους. Ποιο πάθος θεωρείτε πιο επικίνδυνο;
Ένα είναι το Πάθος! Αυτό που σε κάνει να ξεπερνάς τον εαυτό σου και να μη καταλαβαίνεις τι κάνεις. Το αληθινό πάθος που έχει να κάνει με αγάπη.
Το πάθος πιστεύετε ξεκινάει από την αγάπη;
Όχι. Το πάθος ξεκινάει από μία διεστραμμένη άποψη της αγάπης που έχει να κάνει με τη κτήση. Αυτό συμβαίνει διότι ο ένας θεωρεί κτήμα τον άλλον. Αυτό δεν είναι αγάπη, είναι αρρώστια.
Εσείς έχετε ξεπεράσει ποτέ τον εαυτό σας για ένα πάθος;
Δεν έχω εγκληματήσει ακόμη (χαχα). Έχω αλλάξει τη ζωή μου δύο φορές. Αυτό, όμως , δεν είναι πάθος.
Τέλος, έχετε δεχτεί ποτέ απειλές εσείς ή οι πρωταγωνιστές για τους ρόλους που υποδύονταν;
Απειλές, όχι. Μόνο κάποιες περίεργες συναντήσεις . Θυμάμαι μόνο παλιά όταν γυρίζαμε την «Ανατομία ενός Εγκλήματος», κάποιος μας είχε γράψει από τη φυλακή, ότι δεν είναι εγκληματίας ενώ είχε καταδικαστεί και από το Εφετείο. Εξάλλου, εμείς δεν φωτογραφίζουμε κάποιον. Για παράδειγμα αυτό που κάνουμε τώρα είναι παρμένο από 3 διαφορετικές ιστορίες.
Ναι, αναδείξαμε πολλά αρχαία και μάλιστα είχαμε κάνει μεγάλη έρευνα.
Είναι στα άμεσα σχέδιά σας να κάνετε ξανά κάποιο γύρισμα εκεί;
Τώρα πια δεν είναι τόσο εύκολο να πάει κανείς εκτός έδρας και ειδικά στην Ερέτρια. Μακάρι να μπορούσα να το κάνω διότι είναι κάτι που το ξέρω καλά.
Ποια μέρη της Ερέτριας θα συνιστούσατε σε κάποιον να επισκεφθεί;
Θεωρώ ότι από τη περιοχή της Χαλκίδας έως και την Ερέτρια είναι τα καλύτερα σημεία να επισκεφθεί κανείς. Έχει πολλές παραλίες, οργανωμένες και μη. Όπως επίσης, έχει πολύ ωραία εστιατόρια με πολύ καλό φαγητό.
Φημίζεται η περιοχή της Ερέτριας για κάποιο παραδοσιακό φαγητό;
Το πιο συνηθισμένο φαγητό είναι τα τηγανόψωμα αλλά αυτά τα κάνουν παντού. Φημίζεται όμως για τα φρέσκα οστρακοειδή.
Αν έπρεπε να σκηνοθετήσετε μία ταινία ή ένα ντοκιμαντέρ που να απεικονίζει την Ελλάδα. Τι εικόνα θα δίνατε;
Εγώ δεν είμαι οπαδός της ομορφιάς διότι η ομορφιά αναδεικνύεται και μέσα από το άσχημο και μέσα από το θλιβερό και μέσα από τη φτώχεια και μέσα από τη λάσπη. Ομορφιά υπάρχει παντού! Καταρχάς, εγώ θα έκανα γύρισμα μία βροχερή μέρα. Η εικόνα φαίνεται πολύ καλύτερη. Είμαι οπαδός της μαυρίλας!
Πιστεύετε ότι υπάρχει πολιτισμός στο σύγχρονο κινηματογράφο;
Υπάρχει σύγχρονος κινηματογράφος και υπάρχουν και Έλληνες σκηνοθέτες που διαπρέπουν στο εξωτερικό. Πολιτισμός για μένα, όμως, δεν είναι οι καλλιτέχνες. Πολιτισμός είναι, η σχέση μας με τη καθημερινότητά μας!
Φέτος, βλέπουμε μέσα από τη τηλεοπτική συχνότητα του Opentv μία νέα σειρά σας, το «ου φονεύσεις». Πείτε μας δύο λόγια…
Το «ου φονεύσεις» είναι μία αστυνομική σειρά με αυτοτελή επεισόδια. Βασίζεται σε πραγματικές ιστορίες, οι οποίες είναι τροποποιημένες ώστε να μην είναι αναγνωρίσιμες και φωτογραφίσιμες διότι αυτό δεν το θέλουμε για δύο λόγους. Ο ένας είναι επειδή δεν θέλουμε οι θύτες και τα θύματα να εκτίθενται και ο δεύτερος είναι καλλιτεχνικός. Η μυθοπλασία είναι ένα βήμα μπροστά από την πραγματικότητα. Αξίζει να σημειωθεί, όμως, ότι είναι διαφορετικό από τη «10η Εντολή» όσον αφορά δύο σκέλη: δραματουργικά και αισθητικά. Δραματουργικά πλησιάζει πιο πολύ σε κινηματογράφο διότι οι άνθρωποι δεν μιλάνε τόσο πολύ και δεν τα εξηγούν όλα και αισθητικά είναι πιο στυλιζαρισμένο, πιο κινηματογραφικό, θα έλεγα.
Αλήθεια, πώς επιλέγετε τους ηθοποιούς;
Με βάση το σενάριο και της υποκριτικής τους ικανότητας. Πάντα φροντίζω να βρίσκω καινούργια παιδιά για να γίνουν και αυτοί γνωστοί με τη σειρά τους. Δεν κάνω ποτέ οντισιόν αλλά κάνω συζητήσεις με τους ανθρώπους και έτσι τους επιλέγω.
Πάντα, σκηνοθετούσατε σειρές με εγκλήματα πάθους. Ποιο πάθος θεωρείτε πιο επικίνδυνο;
Ένα είναι το Πάθος! Αυτό που σε κάνει να ξεπερνάς τον εαυτό σου και να μη καταλαβαίνεις τι κάνεις. Το αληθινό πάθος που έχει να κάνει με αγάπη.
Το πάθος πιστεύετε ξεκινάει από την αγάπη;
Όχι. Το πάθος ξεκινάει από μία διεστραμμένη άποψη της αγάπης που έχει να κάνει με τη κτήση. Αυτό συμβαίνει διότι ο ένας θεωρεί κτήμα τον άλλον. Αυτό δεν είναι αγάπη, είναι αρρώστια.
Εσείς έχετε ξεπεράσει ποτέ τον εαυτό σας για ένα πάθος;
Δεν έχω εγκληματήσει ακόμη (χαχα). Έχω αλλάξει τη ζωή μου δύο φορές. Αυτό, όμως , δεν είναι πάθος.
Τέλος, έχετε δεχτεί ποτέ απειλές εσείς ή οι πρωταγωνιστές για τους ρόλους που υποδύονταν;
Απειλές, όχι. Μόνο κάποιες περίεργες συναντήσεις . Θυμάμαι μόνο παλιά όταν γυρίζαμε την «Ανατομία ενός Εγκλήματος», κάποιος μας είχε γράψει από τη φυλακή, ότι δεν είναι εγκληματίας ενώ είχε καταδικαστεί και από το Εφετείο. Εξάλλου, εμείς δεν φωτογραφίζουμε κάποιον. Για παράδειγμα αυτό που κάνουμε τώρα είναι παρμένο από 3 διαφορετικές ιστορίες.