της δημοσιογράφουΧρύσας Ξάνθη
Ο κορυφαίος Έλληνας ιδιωτικός ερευνητής, Γιώργος Τσούκαλης, μιλάει αποκλειστικά στο gnoristetinellada.gr για τις ομορφιές της πόλης των Ιωαννίνων και τις υποθέσεις που τον καταξίωσαν στο επάγγελμά του…
Τα Ιωάννινα είναι μία ιστορική πόλη που όμως τα τελευταία χρόνια έχουν παραμείνει στάσιμα. Τι περιθώρια ανάπτυξης υπάρχουνε;
Τα Γιάννενα είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου και πιστεύω ότι πραγματικά είναι αδικημένα. Είμαστε μία πόλη που έχει βγάλει τους περισσότερους ευεργέτες και αντιστρόφως ανάλογα ήταν για πάρα πολλά χρόνια και εξακολουθεί να είναι ο πιο φτωχός νομός της Ευρώπης και όχι μόνο της Ελλάδας. Θεωρώ ότι ο νέος αυτοκινητόδρομος που έγινε και που πλέον μπορεί κανείς να είναι στα Γιάννενα μέσα σε τρείς ώρες κατά μέσο όρο, θα δώσει μία ώθηση στην ανάπτυξη της πατρίδας μου, η οποία κρίνεται αναγκαία. Είναι μία πόλη, η οποία έχει δώσει πάρα πολλά στον Ελληνισμό. Επομένως, θεωρώ ότι θα επέλθει η ανάπτυξη που όλοι επιθυμούμε!
Αποκαλύψτε μας κρυμμένους «θησαυρούς» από τη πόλη των Ιωαννίνων…
Η πόλη των Ιωαννίνων, εκτός από τη φυσική ομορφιά, και ούσα η πατρίδα της μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, της Ολυμπιάδας, διαθέτει πολλούς αρχαιολογικούς χώρους, οι οποίοι δυστυχώς λόγω έλλειψης ιδιωτικής πρωτοβουλίας δεν έχουν αναδειχθεί και αξιοποιηθεί καταλλήλως. Για παράδειγμα, υπάρχουν περιοχές από το κάστρο του Αλή Πασά, το μαντείο της Δωδώνης, η αρχαία Πασσαρώνα, η οποία είναι αναξιοποίητη και ελπίζω ότι σύντομα θα αξιοποιηθεί. Ωστόσο, νομίζω ότι και το αρχαιολογικό μουσείο μπορεί περαιτέρω να αξιοποιηθεί, όπως και το νησάκι, δίνοντας ώθηση και ο πολιτισμός να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης για τη πατρίδα μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αντιδήμαρχος, κα Γιάννα Γεωργούλη, κάνει σημαντικές προσπάθειες για τη τουριστική ανάπτυξη του τόπου!
Ποιες παιδικές αναμνήσεις έχουν μείνει «ανεξίτηλες» στη μνήμη σας από τη πόλη των γραμμάτων;
Δύσκολα παιδικά χρόνια αλλά ευχάριστα γιατί μεγάλωσα σε μία οικογένεια που υπήρχαν δεξαμενές αγάπης. Είχα έναν υπέροχο πατέρα, ο οποίος προσπαθούσε να στερηθεί τα πάντα για να μη λείψει κάτι σε μένα και στην αδερφή μου. Αυτό που πραγματικά νοσταλγώ, είναι η βόλτα στη λίμνη διότι με ηρεμούσε πάντα.
Ποιο ήταν το έναυσμα για να ακολουθήσετε το επάγγελμα του ιδιωτικού ερευνητή, ενώ σπουδάσατε κάτι τελείως διαφορετικό;
Έχω σπουδάσει οικονομολόγος διότι έπρεπε να σπουδάσω. Μεγάλωσα σε μία μητριαρχική οικογένεια. Η μητέρα μου ήταν πάντα ο «αρχηγός» και επειδή ο πατέρας μου ήταν πάρα πολύ δραστήριος , το θεωρούσε δεδομένο η μητέρα μου ότι έπρεπε να σπουδάσω. Η καριέρα μου ξεκίνησε ως διευθυντής πωλήσεων στη Ρικομέξ, αλλά διαπίστωσα ότι ήταν κάτι το οποίο δεν με συγκινούσε. Δεν υπήρχε έναυσμα, ήταν πιστεύω γονιδιακό! Από τη πρώτη στιγμή που θυμάμαι τον εαυτό μου, βλέποντας διάφορα έργα, αστυνομικά ή κατασκοπικά, το μόνο που έλεγα είναι ότι θέλω να γίνω ηθοποιός ή ντετέκτιβ. Ηθοποιός ήμουν ατάλαντος, οπότε υπερίσχυσε η ιδέα του ιδιωτικού ερευνητή γιατί έχει αυτή την ιδιαίτερη αδρεναλίνη που δεν κουράζει. Είναι ένα επάγγελμα που σε φθείρει κάποιες στιγμές αλλά η μεγάλη ικανοποίηση που σου προσφέρει στην επίλυση υποθέσεων, είναι κάτι που δεν εξαγοράζεται.
Τι είδους εκπαίδευση χρειάζεται ένας ιδιωτικός ερευνητής;
Υπάρχουν σχολές στο εξωτερικό αλλά στη παρούσα φάση στην Ελλάδα δεν υπάρχει και αυτό είναι λυπηρό. Θα πρέπει να έχει αποκτήσει κάποιος την εμπειρία κοντά σε κάποιον άλλον συνάδελφο, ή να έχει ασχοληθεί με αυτό. Δηλαδή να είναι πρώην αστυνομικός, ή να έχει δουλέψει σε παρόμοιες υπηρεσίες. Γίνονται βέβαια κάποια σεμινάρια που είχα τη τύχη για ένα χρόνο να είμαι και καθηγητής με έναν υπέροχο άνθρωπο, τον Σπύρο Κυριακάκη, που ήταν και διευθυντής σπουδών στο New York College. Νομίζω ότι πλέον όπως είναι η έρευνα για νέους ανθρώπους, μία σχολή στο εξωτερικό θα ήταν ό,τι καλύτερο.
Τα Γιάννενα είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου και πιστεύω ότι πραγματικά είναι αδικημένα. Είμαστε μία πόλη που έχει βγάλει τους περισσότερους ευεργέτες και αντιστρόφως ανάλογα ήταν για πάρα πολλά χρόνια και εξακολουθεί να είναι ο πιο φτωχός νομός της Ευρώπης και όχι μόνο της Ελλάδας. Θεωρώ ότι ο νέος αυτοκινητόδρομος που έγινε και που πλέον μπορεί κανείς να είναι στα Γιάννενα μέσα σε τρείς ώρες κατά μέσο όρο, θα δώσει μία ώθηση στην ανάπτυξη της πατρίδας μου, η οποία κρίνεται αναγκαία. Είναι μία πόλη, η οποία έχει δώσει πάρα πολλά στον Ελληνισμό. Επομένως, θεωρώ ότι θα επέλθει η ανάπτυξη που όλοι επιθυμούμε!
Αποκαλύψτε μας κρυμμένους «θησαυρούς» από τη πόλη των Ιωαννίνων…
Η πόλη των Ιωαννίνων, εκτός από τη φυσική ομορφιά, και ούσα η πατρίδα της μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, της Ολυμπιάδας, διαθέτει πολλούς αρχαιολογικούς χώρους, οι οποίοι δυστυχώς λόγω έλλειψης ιδιωτικής πρωτοβουλίας δεν έχουν αναδειχθεί και αξιοποιηθεί καταλλήλως. Για παράδειγμα, υπάρχουν περιοχές από το κάστρο του Αλή Πασά, το μαντείο της Δωδώνης, η αρχαία Πασσαρώνα, η οποία είναι αναξιοποίητη και ελπίζω ότι σύντομα θα αξιοποιηθεί. Ωστόσο, νομίζω ότι και το αρχαιολογικό μουσείο μπορεί περαιτέρω να αξιοποιηθεί, όπως και το νησάκι, δίνοντας ώθηση και ο πολιτισμός να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης για τη πατρίδα μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αντιδήμαρχος, κα Γιάννα Γεωργούλη, κάνει σημαντικές προσπάθειες για τη τουριστική ανάπτυξη του τόπου!
Ποιες παιδικές αναμνήσεις έχουν μείνει «ανεξίτηλες» στη μνήμη σας από τη πόλη των γραμμάτων;
Δύσκολα παιδικά χρόνια αλλά ευχάριστα γιατί μεγάλωσα σε μία οικογένεια που υπήρχαν δεξαμενές αγάπης. Είχα έναν υπέροχο πατέρα, ο οποίος προσπαθούσε να στερηθεί τα πάντα για να μη λείψει κάτι σε μένα και στην αδερφή μου. Αυτό που πραγματικά νοσταλγώ, είναι η βόλτα στη λίμνη διότι με ηρεμούσε πάντα.
Ποιο ήταν το έναυσμα για να ακολουθήσετε το επάγγελμα του ιδιωτικού ερευνητή, ενώ σπουδάσατε κάτι τελείως διαφορετικό;
Έχω σπουδάσει οικονομολόγος διότι έπρεπε να σπουδάσω. Μεγάλωσα σε μία μητριαρχική οικογένεια. Η μητέρα μου ήταν πάντα ο «αρχηγός» και επειδή ο πατέρας μου ήταν πάρα πολύ δραστήριος , το θεωρούσε δεδομένο η μητέρα μου ότι έπρεπε να σπουδάσω. Η καριέρα μου ξεκίνησε ως διευθυντής πωλήσεων στη Ρικομέξ, αλλά διαπίστωσα ότι ήταν κάτι το οποίο δεν με συγκινούσε. Δεν υπήρχε έναυσμα, ήταν πιστεύω γονιδιακό! Από τη πρώτη στιγμή που θυμάμαι τον εαυτό μου, βλέποντας διάφορα έργα, αστυνομικά ή κατασκοπικά, το μόνο που έλεγα είναι ότι θέλω να γίνω ηθοποιός ή ντετέκτιβ. Ηθοποιός ήμουν ατάλαντος, οπότε υπερίσχυσε η ιδέα του ιδιωτικού ερευνητή γιατί έχει αυτή την ιδιαίτερη αδρεναλίνη που δεν κουράζει. Είναι ένα επάγγελμα που σε φθείρει κάποιες στιγμές αλλά η μεγάλη ικανοποίηση που σου προσφέρει στην επίλυση υποθέσεων, είναι κάτι που δεν εξαγοράζεται.
Τι είδους εκπαίδευση χρειάζεται ένας ιδιωτικός ερευνητής;
Υπάρχουν σχολές στο εξωτερικό αλλά στη παρούσα φάση στην Ελλάδα δεν υπάρχει και αυτό είναι λυπηρό. Θα πρέπει να έχει αποκτήσει κάποιος την εμπειρία κοντά σε κάποιον άλλον συνάδελφο, ή να έχει ασχοληθεί με αυτό. Δηλαδή να είναι πρώην αστυνομικός, ή να έχει δουλέψει σε παρόμοιες υπηρεσίες. Γίνονται βέβαια κάποια σεμινάρια που είχα τη τύχη για ένα χρόνο να είμαι και καθηγητής με έναν υπέροχο άνθρωπο, τον Σπύρο Κυριακάκη, που ήταν και διευθυντής σπουδών στο New York College. Νομίζω ότι πλέον όπως είναι η έρευνα για νέους ανθρώπους, μία σχολή στο εξωτερικό θα ήταν ό,τι καλύτερο.
Ποιες οι διαφορές και τα κοινά στοιχεία με το έργο της ελληνικής αστυνομίας;
Νομίζω ότι οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι γι αυτό δεν μπήκα ποτέ στα χωράφια της ελληνικής αστυνομίας, την οποία υπολήπτομαι και σέβομαι απεριόριστα διότι το έργο τους είναι πραγματικά σπουδαίο, καθώς με μισθούς πείνας και με περίσσιο φιλότιμο κάνουν τα μέγιστα. Βλέπουμε άλλωστε τις τεράστιες επιτυχίες. Ο ρόλος του ιδιωτικού ερευνητή είναι να συγκεντρώνει στοιχεία, να τα φιλτράρει και να τα παραδίδει στις ιδιωτικές αρχές. Όταν λοιπόν αυτό το πράγμα το κάνει σωστά, επιτελεί ένα κοινωνικό έργο, ο ιδιωτικός ερευνητής. Σε όσες υποθέσεις ασχολήθηκα είχα τη χαρά και τη τιμή να υπάρχει άψογη συνεργασία και αλληλοσεβασμός με την Αστυνομία.
Στο επάγγελμά σας έχετε έρθει ποτέ αντιμέτωπος με ηθικούς προβληματισμούς; Πώς το αντιμετωπίσατε;
Βέβαια, και μου έχει συμβεί. Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό γεγονός που κάποιος αφού μου είχε πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη, μου ζήτησε ανερυθρίαστα να βρούμε ανθρώπους να σκοτώσουν τη γυναίκα του. Εκεί λοιπόν θα μπορούσα να πω ότι δεν το κάνω για να έχω τη συνείδησή μου καθαρή αλλά δεν θα την είχα καθαρή αν εκείνος πήγαινε κάπου αλλού και έβρισκε κάποιους άλλους. Τον πήρα λοιπόν τηλέφωνο την άλλη μέρα το πρωί παρουσία δύο συνεργατών μου και του είπα αυτό που μου ζήτησες να το συζητήσουμε. Αυτός ανοίχτηκε, πήρε θάρρος. Αφού του κατέγραψα τη συνομιλία, ήταν και παράτυπο 25 χρόνια πριν , του λέω εγώ έχει ενημερώσει αυτή τη στιγμή εισαγγελέα , έχω ενημερώσει συνεργάτες μου, έναν αστυνομικό και το έχω κάνει αυτό διότι αν μου συμβεί και εμένα κάτι , να ξέρεις ότι θα μαθευτεί.
Υπάρχει κάποια υπόθεση που δεν έχετε καταφέρει να τη λύσετε;
Καταρχάς, και ο πιο τέλειος και ο πιο σπουδαίος σε μυαλό ερευνητής στον κόσμο δεν μπορεί να έχει επιτυχία εκατό τις εκατό. Υπάρχουν υποθέσεις που μπορεί να αφήσουν κενά, λεπτομέρειες αδιευκρίνιστες. Από την άλλη εξαρτάται και από το πόσο χρόνο θα ασχοληθείς, πως είναι οι συγκυρίες. Έχω τη χαρά και τη τιμή το ογδόντα με ενενήντα τις εκατό των υποθέσεων που έχω ασχοληθεί, να έχει εξιχνιαστεί. Η δουλειά μας θέλει υπομονή και επιμονή. Όπως εύστοχα είπε και ο συνάδελφός μου, ο Γιώργος Μανίκας, όταν συνεργαζόμαστε ξεχνάμε τον ύπνο, ξεχνάμε τη ξεκούραση και αναφέρομαι στη περίοδο που είχαμε την υπόθεση του Άλεξ, το 2006 . Κάναμε 29 ταξίδια αυθημερόν στη Βέροια. Βέβαια είχαμε τη τύχη όλοι οι μάρτυρες να είναι δικοί μας, κάτι αντίστοιχο έγινε και με την υπόθεση του Γιακουμάκη, και με τη υπόθεση Σεργιανόπουλου, όπως και για πολλές άλλες υποθέσεις.
Έχετε συνεργάτες και στο εξωτερικό;
Συνεργάζομαι με πάρα πολλούς, όπως με την υπόθεση του Ρούμπενς, είχαμε συνεργασία με Βέλγιο και Ιταλία .
Τι υποθέσεις αναλαμβάνετε;
Υποθέσεις παραβατικότητας νέων, υποθέσεις με ασφαλιστικές εταιρείες, εξαφανίσεις, εμποροβιομηχανικά θέματα, υποκλοπές και εγκλήματα.
Ποια υπόθεση αναλάβατε και νιώθετε υπερήφανος;
Νομίζω ότι στην υπόθεση του Άλεξ, όταν διαπιστώθηκε ότι όλοι οι μάρτυρες ήταν δικοί μου, ήταν μία υπόθεση οξύμωρα ευχάριστη αλλά και δυσάρεστη γιατί είχε να κάνει με τον χαμό ενός παιδιού που δεν το γνώρισα ποτέ αλλά χτίζοντας το προφίλ του για την έρευνα, ένιωθα ότι τον είχα γνωρίσει πάρα πολύ. Επίσης, θεωρώ πολύ μεγάλη επιτυχία την υπόθεση του Ρούμπενς, όταν ένας πίνακας 150 εκατομμυρίων , τον οποίον έψαχνε όλη η Ιντερπόλ, Γιούροπολ , το FBI σε όλο τον κόσμο και καταφέραμε εμείς από τη μικρή Ελλάδα να εντοπίσουμε αυτό το κορυφαίο έργο και να σταλεί πάλι στις προθήκες του μουσείου . Εξίσου, σημαντική υπόθεση ήταν και η υπόθεση με τα 1700 αρχεία νεολιθικής εποχής που βρέθηκαν στον Άλιμο έτοιμα να φυγαδευτούν τελευταία στιγμή.
Έχετε κάποιον ιδιωτικό ερευνητή ως πρότυπο;
Υπάρχουν δύο ειδών ερευνητές, τους οποίους θαυμάζω. Το πρώτο είδος ερευνητή είναι αυτός που τρέχει με τα πιστόλια και πηδάει μάντρες και το δεύτερο είδος, ο ερευνητής που δουλεύει πολύ περισσότερο με το μυαλό του, συμπληρώνοντας τετραγωνίδια του πάζλ . Όταν λοιπόν έβλεπα το έργο με τον Κολόμπο, ήταν κάτι εκπληκτικό για μένα γιατί έβλεπα πως συναρμολογούσε τα κομμάτια του πάζλ για να φτάσει στο θεμιτό αποτέλεσμα. Επίσης, οφείλω να πω ότι έναν άνθρωπο, τον οποίο θαυμάζω ακόμη είναι , ο επίτιμος αρχηγός της ελληνικής αστυνομίας, ο Γιάννης Ραχωβίτσας, ο οποίος έκανε εξαίρετη δουλειά και τώρα βρίσκεται στην αμερικάνικη πρεσβεία.
Κλείνοντας, μπορεί ένας επιτυχημένος ιδιωτικός ερευνητής να είναι εξίσου δημιουργικός και ευφάνταστος συγγραφέας αλλά και σωστός επιχειρηματίας;
Επιχειρηματίας είμαι αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν νιώθω και ιδιαίτερα επιτυχημένος επιχειρηματίας, παρότι μέχρι στιγμής σε ότι έχει να κάνει με πρατήρια, σταθμούς τα πήγα πολύ καλά . Με τη βοήθεια του γιού μου, ο οποίος είναι αρκετά μεθοδικός. Εγώ έχω ακόμα αυτή τη τάση της αδρεναλίνης μέσα μου και ζω για αυτό το επάγγελμα. Όσον αφορά, την ιδιότητα του συγγραφέα, δεν θεωρώ ότι είμαι συγγραφέας. Ένα βιβλίο για το οποίο έχω βραβευτεί από την Ένωση βιβλίων και από την Unesco, το έγραψα με τη βοήθεια του Βασίλη Λαμπρόπουλου. Πρόκειται για τη καταγραφή πραγματικών γεγονότων. Επομένως, δεν δηλώνω συγγραφέας παρότι λίγες ημέρες πριν τελείωσα και το δεύτερο βιβλίο μου με την Αναστασία Κορινθίου, η οποία είχε εμπνευστεί το βιβλίο για τη καρδιά ενός αγγέλου που έγινε και σήριαλ. Εγώ λάτρεψα ,αγάπησα και ερωτεύτηκα αυτό το επάγγελμα. Όλα τα άλλα, θα έλεγα ότι είναι σε δεύτερο πλάνο για μένα.
Νομίζω ότι οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι γι αυτό δεν μπήκα ποτέ στα χωράφια της ελληνικής αστυνομίας, την οποία υπολήπτομαι και σέβομαι απεριόριστα διότι το έργο τους είναι πραγματικά σπουδαίο, καθώς με μισθούς πείνας και με περίσσιο φιλότιμο κάνουν τα μέγιστα. Βλέπουμε άλλωστε τις τεράστιες επιτυχίες. Ο ρόλος του ιδιωτικού ερευνητή είναι να συγκεντρώνει στοιχεία, να τα φιλτράρει και να τα παραδίδει στις ιδιωτικές αρχές. Όταν λοιπόν αυτό το πράγμα το κάνει σωστά, επιτελεί ένα κοινωνικό έργο, ο ιδιωτικός ερευνητής. Σε όσες υποθέσεις ασχολήθηκα είχα τη χαρά και τη τιμή να υπάρχει άψογη συνεργασία και αλληλοσεβασμός με την Αστυνομία.
Στο επάγγελμά σας έχετε έρθει ποτέ αντιμέτωπος με ηθικούς προβληματισμούς; Πώς το αντιμετωπίσατε;
Βέβαια, και μου έχει συμβεί. Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό γεγονός που κάποιος αφού μου είχε πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη, μου ζήτησε ανερυθρίαστα να βρούμε ανθρώπους να σκοτώσουν τη γυναίκα του. Εκεί λοιπόν θα μπορούσα να πω ότι δεν το κάνω για να έχω τη συνείδησή μου καθαρή αλλά δεν θα την είχα καθαρή αν εκείνος πήγαινε κάπου αλλού και έβρισκε κάποιους άλλους. Τον πήρα λοιπόν τηλέφωνο την άλλη μέρα το πρωί παρουσία δύο συνεργατών μου και του είπα αυτό που μου ζήτησες να το συζητήσουμε. Αυτός ανοίχτηκε, πήρε θάρρος. Αφού του κατέγραψα τη συνομιλία, ήταν και παράτυπο 25 χρόνια πριν , του λέω εγώ έχει ενημερώσει αυτή τη στιγμή εισαγγελέα , έχω ενημερώσει συνεργάτες μου, έναν αστυνομικό και το έχω κάνει αυτό διότι αν μου συμβεί και εμένα κάτι , να ξέρεις ότι θα μαθευτεί.
Υπάρχει κάποια υπόθεση που δεν έχετε καταφέρει να τη λύσετε;
Καταρχάς, και ο πιο τέλειος και ο πιο σπουδαίος σε μυαλό ερευνητής στον κόσμο δεν μπορεί να έχει επιτυχία εκατό τις εκατό. Υπάρχουν υποθέσεις που μπορεί να αφήσουν κενά, λεπτομέρειες αδιευκρίνιστες. Από την άλλη εξαρτάται και από το πόσο χρόνο θα ασχοληθείς, πως είναι οι συγκυρίες. Έχω τη χαρά και τη τιμή το ογδόντα με ενενήντα τις εκατό των υποθέσεων που έχω ασχοληθεί, να έχει εξιχνιαστεί. Η δουλειά μας θέλει υπομονή και επιμονή. Όπως εύστοχα είπε και ο συνάδελφός μου, ο Γιώργος Μανίκας, όταν συνεργαζόμαστε ξεχνάμε τον ύπνο, ξεχνάμε τη ξεκούραση και αναφέρομαι στη περίοδο που είχαμε την υπόθεση του Άλεξ, το 2006 . Κάναμε 29 ταξίδια αυθημερόν στη Βέροια. Βέβαια είχαμε τη τύχη όλοι οι μάρτυρες να είναι δικοί μας, κάτι αντίστοιχο έγινε και με την υπόθεση του Γιακουμάκη, και με τη υπόθεση Σεργιανόπουλου, όπως και για πολλές άλλες υποθέσεις.
Έχετε συνεργάτες και στο εξωτερικό;
Συνεργάζομαι με πάρα πολλούς, όπως με την υπόθεση του Ρούμπενς, είχαμε συνεργασία με Βέλγιο και Ιταλία .
Τι υποθέσεις αναλαμβάνετε;
Υποθέσεις παραβατικότητας νέων, υποθέσεις με ασφαλιστικές εταιρείες, εξαφανίσεις, εμποροβιομηχανικά θέματα, υποκλοπές και εγκλήματα.
Ποια υπόθεση αναλάβατε και νιώθετε υπερήφανος;
Νομίζω ότι στην υπόθεση του Άλεξ, όταν διαπιστώθηκε ότι όλοι οι μάρτυρες ήταν δικοί μου, ήταν μία υπόθεση οξύμωρα ευχάριστη αλλά και δυσάρεστη γιατί είχε να κάνει με τον χαμό ενός παιδιού που δεν το γνώρισα ποτέ αλλά χτίζοντας το προφίλ του για την έρευνα, ένιωθα ότι τον είχα γνωρίσει πάρα πολύ. Επίσης, θεωρώ πολύ μεγάλη επιτυχία την υπόθεση του Ρούμπενς, όταν ένας πίνακας 150 εκατομμυρίων , τον οποίον έψαχνε όλη η Ιντερπόλ, Γιούροπολ , το FBI σε όλο τον κόσμο και καταφέραμε εμείς από τη μικρή Ελλάδα να εντοπίσουμε αυτό το κορυφαίο έργο και να σταλεί πάλι στις προθήκες του μουσείου . Εξίσου, σημαντική υπόθεση ήταν και η υπόθεση με τα 1700 αρχεία νεολιθικής εποχής που βρέθηκαν στον Άλιμο έτοιμα να φυγαδευτούν τελευταία στιγμή.
Έχετε κάποιον ιδιωτικό ερευνητή ως πρότυπο;
Υπάρχουν δύο ειδών ερευνητές, τους οποίους θαυμάζω. Το πρώτο είδος ερευνητή είναι αυτός που τρέχει με τα πιστόλια και πηδάει μάντρες και το δεύτερο είδος, ο ερευνητής που δουλεύει πολύ περισσότερο με το μυαλό του, συμπληρώνοντας τετραγωνίδια του πάζλ . Όταν λοιπόν έβλεπα το έργο με τον Κολόμπο, ήταν κάτι εκπληκτικό για μένα γιατί έβλεπα πως συναρμολογούσε τα κομμάτια του πάζλ για να φτάσει στο θεμιτό αποτέλεσμα. Επίσης, οφείλω να πω ότι έναν άνθρωπο, τον οποίο θαυμάζω ακόμη είναι , ο επίτιμος αρχηγός της ελληνικής αστυνομίας, ο Γιάννης Ραχωβίτσας, ο οποίος έκανε εξαίρετη δουλειά και τώρα βρίσκεται στην αμερικάνικη πρεσβεία.
Κλείνοντας, μπορεί ένας επιτυχημένος ιδιωτικός ερευνητής να είναι εξίσου δημιουργικός και ευφάνταστος συγγραφέας αλλά και σωστός επιχειρηματίας;
Επιχειρηματίας είμαι αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν νιώθω και ιδιαίτερα επιτυχημένος επιχειρηματίας, παρότι μέχρι στιγμής σε ότι έχει να κάνει με πρατήρια, σταθμούς τα πήγα πολύ καλά . Με τη βοήθεια του γιού μου, ο οποίος είναι αρκετά μεθοδικός. Εγώ έχω ακόμα αυτή τη τάση της αδρεναλίνης μέσα μου και ζω για αυτό το επάγγελμα. Όσον αφορά, την ιδιότητα του συγγραφέα, δεν θεωρώ ότι είμαι συγγραφέας. Ένα βιβλίο για το οποίο έχω βραβευτεί από την Ένωση βιβλίων και από την Unesco, το έγραψα με τη βοήθεια του Βασίλη Λαμπρόπουλου. Πρόκειται για τη καταγραφή πραγματικών γεγονότων. Επομένως, δεν δηλώνω συγγραφέας παρότι λίγες ημέρες πριν τελείωσα και το δεύτερο βιβλίο μου με την Αναστασία Κορινθίου, η οποία είχε εμπνευστεί το βιβλίο για τη καρδιά ενός αγγέλου που έγινε και σήριαλ. Εγώ λάτρεψα ,αγάπησα και ερωτεύτηκα αυτό το επάγγελμα. Όλα τα άλλα, θα έλεγα ότι είναι σε δεύτερο πλάνο για μένα.
