Ο Ρίτσαρντ Γκιρ είναι δημοφιλής Αμερικανός ηθοποιός του Χόλιγουντ από τη δεκαετία του 80′ μέχρι σήμερα. Από τα 30 έχει ασπαστεί τον βουδισμό. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια Μεθοδιστών στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, αλλά πριν κλείσει τα 30 είχε ήδη ασπαστεί τον βουδισμό. Επισκέπτεται την Ινδία κάθε χρόνο για να συναντήσει τον Δαλάι Λάμα και άλλους δασκάλους του σε διάφορες κοινότητες του Θιβέτ. Το «ζεν» είναι για εκείνον τρόπος ζωής.
Σε μία πρόσφατη συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα, εξέφρασε την αγάπη και τον θαυμασμό για την Ελλάδα. «Μα ποιος μπορεί να μην αγαπά την Ελλάδα; Χάρη στις σπουδές μου στη Φιλοσοφία, πολύ νωρίς συνειδητοποίησα ότι το δυτικό πνεύμα είναι δημιούργημα της αρχαίας Ελλάδας, σφυρηλατήθηκε από τους μεγάλους Έλληνες σοφούς. Η σκέψη τους και οι διδαχές τους έχουν επηρεάσει όλο τον κόσμο. Δεν θα είναι υπερβολή, λοιπόν, αν σας πω ότι όλοι έχουμε ένα κομμάτι Ελλάδας μέσα μας!», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ρίτσαρντ Γκιρ: Παραμένει γοητευτικός στα 67 του
Ο άνδρας που το 1980 έγινε διάσημος με το «American gigolo» και μία δεκαετία μετά, το 1990, χάρη στην αισθηματική κομεντί «Pretty woman» έγινε αντικείμενο του πόθου για εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο υποδυόμενος τον ζάπλουτο και γοητευτικό Έντουαρντ, ο οποίος ερωτεύεται –και τελικά παντρεύεται– μια πόρνη πολυτελείας στο Λος Άντζελες, είναι πια 67 ετών.
Παραμένει γοητευτικός και ένα από τα πιο «δυνατά χαρτιά» της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Και ας μην έχει κερδίσει ούτε μία υποψηφιότητα για Όσκαρ. Και ας μη φέρνουν οι ταινίες του αστρονομικά ποσά στο box office.
Ρίτσαρντ Γκιρ: Επέστρεψε στις αίθουσες με το «Δείπνο»
Αυτή τη χρονιά επέστρεψε στις αίθουσες με το «Δείπνο» του Όρεν Μόβερμαν. Πρόκειται για κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ, που έχει μεταφραστεί σε 37 γλώσσες, έχει κυκλοφορήσει σε 53 χώρες και καταγράφει την αθέατη πλευρά δύο σύγχρονων αστικών οικογενειών.
Εστιάζει στη βία που κρύβεται μέσα μας και ανά πάσα στιγμή μπορεί να… εκραγεί και σε όσα είμαστε (ή δεν είμαστε) διατεθειμένοι να κάνουμε προκειμένου να περιφρουρήσουμε την ευτυχία μας.
Στο μεγαλύτερο μέρος της η δράση εκτυλίσσεται στη διάρκεια ενός δείπνου σε ένα πανάκριβο εστιατόριο. Όμως, το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τους συνδαιτυμόνες –δύο αδελφούς, τον Σταν και τον Πολ, και τις συζύγους τους– είναι το φαγητό. O Γκιρ υποδύεται τον Σταν, έναν γερουσιαστή, δημοφιλή, πλούσιο, που έχει πετύχει τα πάντα στη ζωή του. Ή, τουλάχιστον, αυτό δείχνει.
«Ο Όρεν Μόβερμαν είναι φίλος μου. Συνεργαστήκαμε περίφημα και στο «Time out of mind». Για να είμαι ειλικρινής, όμως, όταν διάβασα για πρώτη φορά το σενάριο του «Δείπνου», δεν ήμουν σίγουρος ότι με ενδιέφερε ο χαρακτήρας του Σταν. Μου φαινόταν ένας απολύτως ρηχός τύπος, σαν καρικατούρα, καθόλου συναρπαστικός. Κουβεντιάσαμε πολύ με τον Όρεν, κάναμε αρκετές διαφοροποιήσεις στο κείμενο και η αρχική εντύπωσή μου άλλαξε. Θεώρησε ότι κάτι μπορούσα να «προσφέρω» στον ρόλο. Έτσι, δέχτηκα», εξηγεί ο Ρίτσαρντ Γκιρ.
Ρίτσαρντ Γκιρ: Τι άλλο βρήκε ενδιαφέρον στην ταινία
Ερωτηθείς να σχολιάσει τι άλλο βρήκε ενδιαφέρον στην ταινία, επεσήμανε: «Το ότι μιλάει με απόλυτη ειλικρίνεια για το σήμερα· οι δύο οικογένειες αποτελούν μικρογραφία της κοινωνίας, ενώ η άστεγη της ιστορίας θα μπορούσε να είναι μετανάστρια ή πρόσφυγας – νομίζω ότι οι περισσότεροι θεατές στην Ευρώπη έτσι θα τη δουν. Το «Δείπνο» θέτει ζητήματα βαθιά επίκαιρα. Ποια είναι η ευθύνη μας, όχι μόνο απέναντι στον εαυτό μας και στην οικογένειά μας, αλλά και απέναντι στην κοινωνία και στον κόσμο; Ποιες λύσεις πρέπει να προκρίνουμε; Να είναι βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες; Ποια πρέπει να είναι η σχέση μας με τα παιδιά μας;».
Ρίτσαρντ Γκιρ: Ξεσπάθωσε εναντίον του Ντόναλντ Τράμπ
Ο Σταν είναι γερουσιαστής. Η φιλοδοξία του και το πολιτικό του μέλλον αποτελούν γνώμονα σχεδόν για κάθε απόφασή του. Κόντρα ρόλος για τον Ρίτσαρντ Γκιρ, που δεν φοβάται το κόστος τού να μην είναι αρεστός και πολλές φορές έχει προκαλέσει σάλο με δηλώσεις του. Όπως στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου, όταν ξεσπάθωσε εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ: «Το πιο φριχτό πράγμα που έκανε είναι ότι εξίσωσε δύο λέξεις – πρόσφυγας και τρομοκράτης. Αυτό έκανε!».
Ρίτσαρντ Γκιρ: Κόντρα στον χαρακτήρα του ο ρόλος
«Ναι, είμαστε διαφορετικοί, αλλά ο ρόλος βασίστηκε κατά πολύ στη δική μου γνώση και εμπειρία από τον κόσμο των πολιτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη. Βλέπετε, έχω συναναστραφεί πολλούς πολιτικούς και διπλωμάτες. Ξέρω πώς ζουν, πώς αντιμετωπίζουν τον κόσμο, τους συμβιβασμούς που δέχονται να κάνουν, ότι καθετί στην πορεία ανέλιξής τους είναι ένα quid pro quo – θα σου δώσω αυτό αν κι εσύ μου δώσεις εκείνο…».
Σχολιάζοντας την άποψη του Σταν, στο τέλος της ταινίας, ότι «όλα είναι πολιτική», ο Ρίτσαρντ Γκιρ υπογράμμισε «αυτό πράγματι συμβαίνει. Δυστυχώς, ερχόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με το ερώτημα «ποιος είναι ισχυρός;», «ποιος θα κυριαρχήσει» σε κάθε κατάσταση. Η ανταγωνιστική φύση μας ξεπροβάλλει σε ό,τι κάνουμε», ενώ απαντώντας στο ερώτημα αν του αρέσει η πολιτική, ξεκαθάρισε πως «προτιμώ να είμαι δεσμευμένος απέναντι στους ανθρώπους, όχι στην πολιτική – αυτή δεν με ενδιαφέρει».
Ρίτσαρντ Γκιρ: Θα έκανα τα πάντα για να προστατεύσω τον γιο μου από κάποιον κίνδυνο
Στο «Δείπνο» τα δύο ζευγάρια θα προσπαθήσουν να κρύψουν ένα μεγάλο μυστικό για να προστατεύσουν τους έφηβους γιους τους. Μπορεί η αγάπη να δικαιολογήσει τα πάντα; Θα έκανε και ο Γκιρ το ίδιο για τον 17χρονο γιο του (από τον γάμο του με την ηθοποιό Κάρεϊ Λόουελ); «Θα έκανα τα πάντα για να τον προστατεύσω από κάποιον κίνδυνο. Αυτό που συμβαίνει στην ταινία, όμως, είναι εντελώς διαφορετικό. Πρόκειται για έγκλημα. Κι εγώ πιστεύω ότι είναι πιο σημαντικό να ξέρουν τα παιδιά ότι πρέπει να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους. Δίνοντάς τους αυτό το πολύτιμο μάθημα, τα προστατεύεις πιο ουσιαστικά».
Ρίτσαρντ Γκιρ: Το φαγητό της μητέρας του αξιοπρεπές αλλά όχι αξιομνημόνευτο
H δράση του φιλμ ακολουθεί τη δομή ενός δείπνου: απεριτίφ, πρώτο πιάτο, κυρίως πιάτο, επιδόρπιο, ντιζεστίφ. Ποιες είναι οι γευστικές μνήμες του από τα παιδικά του χρόνια; Ήταν καλή μαγείρισσα η μητέρα του;
«Η μητέρα μου, Ντόρις Αν, πέθανε πέρυσι, στα 91 της χρόνια. Δεν ήταν καλή μαγείρισσα, αλλά ήταν αναμενόμενο: είχε πέντε παιδιά και έπρεπε να μαγειρεύει για έναν μικρό στρατό. Το φαγητό της ήταν αξιοπρεπές, λοιπόν, αλλά σίγουρα όχι αξιομνημόνευτο!», κατέληξε ο αγαπημένος ηθοποιός.
Σε μία πρόσφατη συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα, εξέφρασε την αγάπη και τον θαυμασμό για την Ελλάδα. «Μα ποιος μπορεί να μην αγαπά την Ελλάδα; Χάρη στις σπουδές μου στη Φιλοσοφία, πολύ νωρίς συνειδητοποίησα ότι το δυτικό πνεύμα είναι δημιούργημα της αρχαίας Ελλάδας, σφυρηλατήθηκε από τους μεγάλους Έλληνες σοφούς. Η σκέψη τους και οι διδαχές τους έχουν επηρεάσει όλο τον κόσμο. Δεν θα είναι υπερβολή, λοιπόν, αν σας πω ότι όλοι έχουμε ένα κομμάτι Ελλάδας μέσα μας!», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ρίτσαρντ Γκιρ: Παραμένει γοητευτικός στα 67 του
Ο άνδρας που το 1980 έγινε διάσημος με το «American gigolo» και μία δεκαετία μετά, το 1990, χάρη στην αισθηματική κομεντί «Pretty woman» έγινε αντικείμενο του πόθου για εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο υποδυόμενος τον ζάπλουτο και γοητευτικό Έντουαρντ, ο οποίος ερωτεύεται –και τελικά παντρεύεται– μια πόρνη πολυτελείας στο Λος Άντζελες, είναι πια 67 ετών.
Παραμένει γοητευτικός και ένα από τα πιο «δυνατά χαρτιά» της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Και ας μην έχει κερδίσει ούτε μία υποψηφιότητα για Όσκαρ. Και ας μη φέρνουν οι ταινίες του αστρονομικά ποσά στο box office.
Ρίτσαρντ Γκιρ: Επέστρεψε στις αίθουσες με το «Δείπνο»
Αυτή τη χρονιά επέστρεψε στις αίθουσες με το «Δείπνο» του Όρεν Μόβερμαν. Πρόκειται για κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ, που έχει μεταφραστεί σε 37 γλώσσες, έχει κυκλοφορήσει σε 53 χώρες και καταγράφει την αθέατη πλευρά δύο σύγχρονων αστικών οικογενειών.
Εστιάζει στη βία που κρύβεται μέσα μας και ανά πάσα στιγμή μπορεί να… εκραγεί και σε όσα είμαστε (ή δεν είμαστε) διατεθειμένοι να κάνουμε προκειμένου να περιφρουρήσουμε την ευτυχία μας.
Στο μεγαλύτερο μέρος της η δράση εκτυλίσσεται στη διάρκεια ενός δείπνου σε ένα πανάκριβο εστιατόριο. Όμως, το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τους συνδαιτυμόνες –δύο αδελφούς, τον Σταν και τον Πολ, και τις συζύγους τους– είναι το φαγητό. O Γκιρ υποδύεται τον Σταν, έναν γερουσιαστή, δημοφιλή, πλούσιο, που έχει πετύχει τα πάντα στη ζωή του. Ή, τουλάχιστον, αυτό δείχνει.
«Ο Όρεν Μόβερμαν είναι φίλος μου. Συνεργαστήκαμε περίφημα και στο «Time out of mind». Για να είμαι ειλικρινής, όμως, όταν διάβασα για πρώτη φορά το σενάριο του «Δείπνου», δεν ήμουν σίγουρος ότι με ενδιέφερε ο χαρακτήρας του Σταν. Μου φαινόταν ένας απολύτως ρηχός τύπος, σαν καρικατούρα, καθόλου συναρπαστικός. Κουβεντιάσαμε πολύ με τον Όρεν, κάναμε αρκετές διαφοροποιήσεις στο κείμενο και η αρχική εντύπωσή μου άλλαξε. Θεώρησε ότι κάτι μπορούσα να «προσφέρω» στον ρόλο. Έτσι, δέχτηκα», εξηγεί ο Ρίτσαρντ Γκιρ.
Ρίτσαρντ Γκιρ: Τι άλλο βρήκε ενδιαφέρον στην ταινία
Ερωτηθείς να σχολιάσει τι άλλο βρήκε ενδιαφέρον στην ταινία, επεσήμανε: «Το ότι μιλάει με απόλυτη ειλικρίνεια για το σήμερα· οι δύο οικογένειες αποτελούν μικρογραφία της κοινωνίας, ενώ η άστεγη της ιστορίας θα μπορούσε να είναι μετανάστρια ή πρόσφυγας – νομίζω ότι οι περισσότεροι θεατές στην Ευρώπη έτσι θα τη δουν. Το «Δείπνο» θέτει ζητήματα βαθιά επίκαιρα. Ποια είναι η ευθύνη μας, όχι μόνο απέναντι στον εαυτό μας και στην οικογένειά μας, αλλά και απέναντι στην κοινωνία και στον κόσμο; Ποιες λύσεις πρέπει να προκρίνουμε; Να είναι βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες; Ποια πρέπει να είναι η σχέση μας με τα παιδιά μας;».
Ρίτσαρντ Γκιρ: Ξεσπάθωσε εναντίον του Ντόναλντ Τράμπ
Ο Σταν είναι γερουσιαστής. Η φιλοδοξία του και το πολιτικό του μέλλον αποτελούν γνώμονα σχεδόν για κάθε απόφασή του. Κόντρα ρόλος για τον Ρίτσαρντ Γκιρ, που δεν φοβάται το κόστος τού να μην είναι αρεστός και πολλές φορές έχει προκαλέσει σάλο με δηλώσεις του. Όπως στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου, όταν ξεσπάθωσε εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ: «Το πιο φριχτό πράγμα που έκανε είναι ότι εξίσωσε δύο λέξεις – πρόσφυγας και τρομοκράτης. Αυτό έκανε!».
Ρίτσαρντ Γκιρ: Κόντρα στον χαρακτήρα του ο ρόλος
«Ναι, είμαστε διαφορετικοί, αλλά ο ρόλος βασίστηκε κατά πολύ στη δική μου γνώση και εμπειρία από τον κόσμο των πολιτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη. Βλέπετε, έχω συναναστραφεί πολλούς πολιτικούς και διπλωμάτες. Ξέρω πώς ζουν, πώς αντιμετωπίζουν τον κόσμο, τους συμβιβασμούς που δέχονται να κάνουν, ότι καθετί στην πορεία ανέλιξής τους είναι ένα quid pro quo – θα σου δώσω αυτό αν κι εσύ μου δώσεις εκείνο…».
Σχολιάζοντας την άποψη του Σταν, στο τέλος της ταινίας, ότι «όλα είναι πολιτική», ο Ρίτσαρντ Γκιρ υπογράμμισε «αυτό πράγματι συμβαίνει. Δυστυχώς, ερχόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με το ερώτημα «ποιος είναι ισχυρός;», «ποιος θα κυριαρχήσει» σε κάθε κατάσταση. Η ανταγωνιστική φύση μας ξεπροβάλλει σε ό,τι κάνουμε», ενώ απαντώντας στο ερώτημα αν του αρέσει η πολιτική, ξεκαθάρισε πως «προτιμώ να είμαι δεσμευμένος απέναντι στους ανθρώπους, όχι στην πολιτική – αυτή δεν με ενδιαφέρει».
Ρίτσαρντ Γκιρ: Θα έκανα τα πάντα για να προστατεύσω τον γιο μου από κάποιον κίνδυνο
Στο «Δείπνο» τα δύο ζευγάρια θα προσπαθήσουν να κρύψουν ένα μεγάλο μυστικό για να προστατεύσουν τους έφηβους γιους τους. Μπορεί η αγάπη να δικαιολογήσει τα πάντα; Θα έκανε και ο Γκιρ το ίδιο για τον 17χρονο γιο του (από τον γάμο του με την ηθοποιό Κάρεϊ Λόουελ); «Θα έκανα τα πάντα για να τον προστατεύσω από κάποιον κίνδυνο. Αυτό που συμβαίνει στην ταινία, όμως, είναι εντελώς διαφορετικό. Πρόκειται για έγκλημα. Κι εγώ πιστεύω ότι είναι πιο σημαντικό να ξέρουν τα παιδιά ότι πρέπει να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους. Δίνοντάς τους αυτό το πολύτιμο μάθημα, τα προστατεύεις πιο ουσιαστικά».
Ρίτσαρντ Γκιρ: Το φαγητό της μητέρας του αξιοπρεπές αλλά όχι αξιομνημόνευτο
H δράση του φιλμ ακολουθεί τη δομή ενός δείπνου: απεριτίφ, πρώτο πιάτο, κυρίως πιάτο, επιδόρπιο, ντιζεστίφ. Ποιες είναι οι γευστικές μνήμες του από τα παιδικά του χρόνια; Ήταν καλή μαγείρισσα η μητέρα του;
«Η μητέρα μου, Ντόρις Αν, πέθανε πέρυσι, στα 91 της χρόνια. Δεν ήταν καλή μαγείρισσα, αλλά ήταν αναμενόμενο: είχε πέντε παιδιά και έπρεπε να μαγειρεύει για έναν μικρό στρατό. Το φαγητό της ήταν αξιοπρεπές, λοιπόν, αλλά σίγουρα όχι αξιομνημόνευτο!», κατέληξε ο αγαπημένος ηθοποιός.
