Ένα μοναδικό κάστρο θα έχει την ευκαιρία να θαυμάσει ο επισκέπτης της Κεφαλονιάς και του Αργοστολίου. Σε μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς, μόλις 7 χλμ., και με θέα τον κόλπο του Αργοστολίου στέκει αγέρωχο στο πέρασμα των χρόνων το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου, ένα πραγματικό στολίδι για το νησί…
Το Φρούριο του Αγίου Γεωργίου ξεκίνησε να χτίζεται στη Φραγκοκρατία αλλά επεκτάθηκε και απόκτησε στρατηγική σημασία κατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας. Μάλιστα, παρά τις καταστροφές τόσο από τους σεισμούς όσο και από τον χρόνο, παραμένει ιδιαίτερα εντυπωσιακό και χαρακτηριστικό δείγμα της Βενετσιάνικης τέχνης που σίγουρα θα εντυπωσιάσει τον επισκέπτη του.
Το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου πιθανότατα χτίστηκε τον 12ο αιώνα μ.Χ. αιώνα από τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες και αποτέλεσε για πολλά χρόνια το διοικητικό κέντρο του νησιού μέχρι τον 18ο αιώνα οπότε και η πρωτεύουσα μεταφέρεται στο Αργοστόλι.
Βρίσκεται χτισμένο σε ένα λόγο 300 μέτρων ύψους και έχει έκταση περίπου 16.000 τ.μ. και περίμετρο τειχών 600 μέτρων. Έχει πολυγωνικό σχήμα και αποτελείται από τρία μέρη: Το εξωτερικό περιτείχισμα, τον εσωτερικό περίβολο που έχει σχήμα πετάλου και την βραχώδη κορυφή που βρίσκεται στο κέντρο του περιβόλου όπου και θα δείτε τα ερείπια του παλιού φρουρίου.
Το Φρούριο του Αγίου Γεωργίου ξεκίνησε να χτίζεται στη Φραγκοκρατία αλλά επεκτάθηκε και απόκτησε στρατηγική σημασία κατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας. Μάλιστα, παρά τις καταστροφές τόσο από τους σεισμούς όσο και από τον χρόνο, παραμένει ιδιαίτερα εντυπωσιακό και χαρακτηριστικό δείγμα της Βενετσιάνικης τέχνης που σίγουρα θα εντυπωσιάσει τον επισκέπτη του.
Το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου πιθανότατα χτίστηκε τον 12ο αιώνα μ.Χ. αιώνα από τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες και αποτέλεσε για πολλά χρόνια το διοικητικό κέντρο του νησιού μέχρι τον 18ο αιώνα οπότε και η πρωτεύουσα μεταφέρεται στο Αργοστόλι.
Βρίσκεται χτισμένο σε ένα λόγο 300 μέτρων ύψους και έχει έκταση περίπου 16.000 τ.μ. και περίμετρο τειχών 600 μέτρων. Έχει πολυγωνικό σχήμα και αποτελείται από τρία μέρη: Το εξωτερικό περιτείχισμα, τον εσωτερικό περίβολο που έχει σχήμα πετάλου και την βραχώδη κορυφή που βρίσκεται στο κέντρο του περιβόλου όπου και θα δείτε τα ερείπια του παλιού φρουρίου.
Όταν, με την σειρά τους, οι Βενετοί κυριάρχησαν στο νησί φρόντισαν να ενισχύσουν οχυρωματικό το φρούριο. Έτσι, το 1504 κατασκευάστηκε ένα εξωτερικό περιτείχισμα από τον μηχανικό Νικόλαο Τσιμάρα και ειδικούς στα οχυρωματικά περιτοιχίσματα που ήρθαν από την Βενετία.
Μέσα στο φρούριο υπήρχαν κτίρια δημόσια και ιδιωτικά, ναοί, αποθήκες τροφίμων και πυρομαχικών, νοσοκομείο, φυλακή, δεξαμενή νερού και στρατώνες, δηλαδή ήταν μια ολόκληρη πόλη... Σήμερα πάνω επάλξεις διακρίνονται πολεμίστρες αλλά και παρατηρητήρια.
Ακόμα, σώζονται τα απομεινάρια μιας γέφυρας, η οποία χτίστηκε στην διάρκεια της γαλλικής κατοχής του νησιού και ένωνε τις επάλξεις. Σε μια μικρή πλατεία, θα δείτε τα ερείπια της καθολικής εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στην οποία είχαν ταφεί δύο επίσκοποι καθώς και ένα τούνελ, που ξεκινούσε από τις επάλξεις και κατέληγε στην λιμνοθάλασσα του Κουτάβου εξυπηρετώντας τις ανάγκες άμεσης εξόδου από το Φρούριο.
Το φρούριο του Αγίου Γεωργίου χάνει την αμυντική του σημασία από τα τέλη του 16ου αιώνα όταν η άμυνα του νησιού απαιτεί τα κτίρια να χτίζονται κοντά στα λιμάνια, ενώ το 1757 παύει να αποτελεί και πρωτεύουσα του νησιού αφού ο τίτλος πηγαίνει στο Αργοστόλι.
Μέσα στο φρούριο υπήρχαν κτίρια δημόσια και ιδιωτικά, ναοί, αποθήκες τροφίμων και πυρομαχικών, νοσοκομείο, φυλακή, δεξαμενή νερού και στρατώνες, δηλαδή ήταν μια ολόκληρη πόλη... Σήμερα πάνω επάλξεις διακρίνονται πολεμίστρες αλλά και παρατηρητήρια.
Ακόμα, σώζονται τα απομεινάρια μιας γέφυρας, η οποία χτίστηκε στην διάρκεια της γαλλικής κατοχής του νησιού και ένωνε τις επάλξεις. Σε μια μικρή πλατεία, θα δείτε τα ερείπια της καθολικής εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στην οποία είχαν ταφεί δύο επίσκοποι καθώς και ένα τούνελ, που ξεκινούσε από τις επάλξεις και κατέληγε στην λιμνοθάλασσα του Κουτάβου εξυπηρετώντας τις ανάγκες άμεσης εξόδου από το Φρούριο.
Το φρούριο του Αγίου Γεωργίου χάνει την αμυντική του σημασία από τα τέλη του 16ου αιώνα όταν η άμυνα του νησιού απαιτεί τα κτίρια να χτίζονται κοντά στα λιμάνια, ενώ το 1757 παύει να αποτελεί και πρωτεύουσα του νησιού αφού ο τίτλος πηγαίνει στο Αργοστόλι.