Στο μικροσκόπιο πέντε Ελλήνων καλλιτεχνών μπαίνει η τεχνητή νοημοσύνη στην ομαδική έκθεσή τους «Trials & Errors», από 27 Νοεμβρίου, στο «Ρομάντσο» (Αναξαγόρα 3).
Οι Μαρία Βαρελά, Θεόδωρος Γιαννάκης, Εύα Παπαμαργαρίτη, Γιώργος Παπαφίγκος και Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης στα νέα τους έργα εξετάζουν, δοκιμάζουν και αμφισβητούν τεχνητά περιβάλλοντα. Οι καλλιτέχνες υιοθετούν την προσέγγιση «δοκιμής και λάθους» (Trials & Errors) και οικειοποιούνται την εργασιακή ηθική της τεχνολογικής βιομηχανίας. Πιθανά λάθη, δυσλειτουργίες και ελαττώματα χρησιμοποιούνται ως μέσο για την κατανόηση των διαδικασιών αυτοματισμού ενώ σύνολα δεδομένων, λογισμικά καταγραφής κίνησης και πλατφόρμες παιχνιδιών αποτελούν την πρώτη ύλη για τα έργα τους.
Ο Θεόδωρος Γιαννάκης πειραματίζεται με ένα αυτοσχέδιο εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης δίνοντάς του μια ιδιότυπη μορφή που εξελίσσεται αυτόνομα. Η Μαρία Βαρελά εξερευνά την επιρροή συνθετικών δεδομένων και μαθηματικών προβλέψεων στο γυναικείο σώμα μέσα από δικές της εμπειρίες αλλά και ταξινομήσεις. Ο Γιώργος Παπαφίγκος δημιουργεί απόκοσμες συσκευές-συλλέκτες από βιομηχανικά τοξικά υλικά και οργανικές ύλες. Ο Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης δημιουργεί χειροποίητα σύνολα δεδομένων και αναφέρεται στην αλγοριθμική βία των αυτοματοποιημένων συστημάτων. Η Εύα Παπαμαργαρίτη φανερώνει τις δυσκολίες ενός πλήθους ανθρωπόμορφων avatars να μιμηθούν την ανθρώπινη νοημοσύνη.
Τι σημαίνει αλήθεια μια πραγματικότητα που βασίζεται όλο και περισσότερο στην τεχνητή νοημοσύνη;
Η έκθεση, την οποία επιμελούνται οι Κατερίνα Γκουτζιούλη και Δάφνη Δραγώνα, θα διαρκέσει έως τις 22/12. Είσοδος ελεύθερη για το κοινό, με επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης.
Οι Μαρία Βαρελά, Θεόδωρος Γιαννάκης, Εύα Παπαμαργαρίτη, Γιώργος Παπαφίγκος και Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης στα νέα τους έργα εξετάζουν, δοκιμάζουν και αμφισβητούν τεχνητά περιβάλλοντα. Οι καλλιτέχνες υιοθετούν την προσέγγιση «δοκιμής και λάθους» (Trials & Errors) και οικειοποιούνται την εργασιακή ηθική της τεχνολογικής βιομηχανίας. Πιθανά λάθη, δυσλειτουργίες και ελαττώματα χρησιμοποιούνται ως μέσο για την κατανόηση των διαδικασιών αυτοματισμού ενώ σύνολα δεδομένων, λογισμικά καταγραφής κίνησης και πλατφόρμες παιχνιδιών αποτελούν την πρώτη ύλη για τα έργα τους.
Ο Θεόδωρος Γιαννάκης πειραματίζεται με ένα αυτοσχέδιο εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης δίνοντάς του μια ιδιότυπη μορφή που εξελίσσεται αυτόνομα. Η Μαρία Βαρελά εξερευνά την επιρροή συνθετικών δεδομένων και μαθηματικών προβλέψεων στο γυναικείο σώμα μέσα από δικές της εμπειρίες αλλά και ταξινομήσεις. Ο Γιώργος Παπαφίγκος δημιουργεί απόκοσμες συσκευές-συλλέκτες από βιομηχανικά τοξικά υλικά και οργανικές ύλες. Ο Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης δημιουργεί χειροποίητα σύνολα δεδομένων και αναφέρεται στην αλγοριθμική βία των αυτοματοποιημένων συστημάτων. Η Εύα Παπαμαργαρίτη φανερώνει τις δυσκολίες ενός πλήθους ανθρωπόμορφων avatars να μιμηθούν την ανθρώπινη νοημοσύνη.
Τι σημαίνει αλήθεια μια πραγματικότητα που βασίζεται όλο και περισσότερο στην τεχνητή νοημοσύνη;
Η έκθεση, την οποία επιμελούνται οι Κατερίνα Γκουτζιούλη και Δάφνη Δραγώνα, θα διαρκέσει έως τις 22/12. Είσοδος ελεύθερη για το κοινό, με επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης.