Το ζήτημα της κατοίκησης στον σύγχρονο αστικό ιστό έχει απασχολήσει τόσο τη θεωρία της αρχιτεκτονικής όσο τη φιλοσοφική σκέψη ήδη πριν από τα μισά του προηγούμενου αιώνα. Ο αστικός ιστός διαρκώς μεταβάλλεται και η “συγχρονία” του με την ιστορία συνεχώς αποκτά νέα ακριβή μετάφραση, παρ’ όλα αυτά τα χαρακτηριστικά εκείνα που διαμορφώνουν τις πτυχές του προβλήματος φαίνεται να αποτελούν, κατά τρόπο, σταθερές.

Τα, πλέον, ορατά ζητήματα περιορίζονται στην αβεβαιότητα, το στρες, τη μοναξιά και τις παράγωγές τους ψυχικές αλλοιώσεις, ενώ σταθερά αποτελεί ένα ζήτημα που συμπεριλαμβάνει και παράλληλα στοιχειοθετεί τα παραπάνω: η αδυναμία ουσιαστικής κατοίκησης. Πολύ νωρίς, ο Χάιντεγκερ στις διαλέξεις του έχει διαχωρίσει την πραγματική κατοίκηση από την απλή στέγαση. Κατά τον φιλόσοφο, η κατοίκηση μπορεί να επιτευχθεί εκεί όπου ο ουρανός και η γη, το πνευματικό με το ανθρώπινο συνυπάρχουν, εκεί όπου ο άνθρωπος, συνειδητοποιώντας τη θνητότητά του, νιώθει την ανάγκη να απευθυνθεί σε μια ανώτερη δύναμη. Αντιθέτως, ο αστικός ιστός υψώνεται επιβλητικός ανάμεσα στα σημεία, διασπώντας την Χαϊντεγκεριανή τετράδα.

Ο καλλιτέχνης επιχειρεί να ζήσει ποιητικά, δημιουργώντας ή μάλλον αποκαλύπτοντας τόπους μέσα στον απρόσωπο και κρύο χώρο.

Η Μαριλία Κολυμπίρη, στην καινούρια σειρά έργων της, επιχειρεί να δημιουργήσει ένα νέο αστικό αφήγημα, το οποίο προκύπτει μέσω μεθοδικής μελέτης και χαρτογράφησης των συνεπειών της σύγχρονης ζωής σε μία μητρόπολη. Στο αφήγημα αυτό, ο «κάτοικος» εμφανίζεται παραμορφωμένος. Η παραμόρφωση προκύπτει από την ύπνωση μελών του ανθρώπινου σώματος και παράλληλα την κατάχρηση άλλων. Έτσι, τα ανθρωπόμορφα πλάσματα εμφανίζονται με διογκωμένα μάτια, συχνά μπροστά σε οθόνες, δάχτυλα, αυτιά και μύτες, ενώ τα κάτω άκρα τους έχουν πρακτικά ατροφήσει. Η πόλη ορθώνεται παντοδύναμη, ενώ παράλληλα παγιδεύεται σε μικρές φωτογραφίες που την ωραιοποιούν, πάντοτε με βάση τα κριτήρια του παραμορφωμένου παρατηρητή.

Μέσω της εικονοποίησης του δυστοπικού αφηγήματος, η εικαστικός αποσκοπεί στη βαθύτερη κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης και παράλληλα την απενοχοποίηση τού συλλογικού αστικού υποσυνειδήτου.

Συντελεστές Έκθεσης:

Επιμέλεια-Κείμενα
Αδριανός Τρίκας Πανδής
Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός
Νεφέλη Παπακυριακοπούλου
Graphic Design
Μαρινίκη Μπακάλη

Πληροφορίες Έκθεσης

Εγκαίνια Έκθεσης | 20 Φεβρουαρίου 2020, 20:00
Διάρκεια Έκθεσης | 20 Φεβρουαρίου 2020 – 29 Μαρτίου 2020
Ωράριο Λειτουργίας | Τρίτη – Κυριακή: 11:00 – 17:00
Χώρος | Alibi Gallery, Σαρρή 12, Ψυρρή