«…η Έδεσσα είναι ο ομορφότερος τόπος που διάλεξε ο άνθρωπος για να γεννηθεί… Το μπόλικο νερό της, τα μπόλικα δένδρα της, ο μπόλικος ήμερος κόσμος της, σε τραβάνε απ’ τα μάκρη του κόσμου για να πας να τη φιλήσεις και να πεθάνεις…» αναφέρει ο ποιητής Μενέλαος Λουντέμης.

Αρχαία Εδεσσα

Η Εδεσσα υπήρξε μία σημαντική πόλη της αρχαιότητας κτισμένη στο φυσικό πέρασμα, όπου ο πανάρχαιος οδικός άξονας που απο τον 2ο αι πχ ονομάστηκε ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ.

Το Κάστρο

Η διαδρομή για τα ερείπια Βυζαντινού Κάστρου στην Βορεινή Πλευρά της πόλης ενδείκνυται μόνο για Trekking ή Mountain Bike. Η διαδρομή περνά μέσα απο τις παρυφές του Δάσους της Γαβαλιώτισσας και συνεχίζει με απότομες κλίσεις προς τα ερείπια του κάστρου

Οι καταρράκτες

Πρόκειται για τους μεγαλύτερους καταρράκτες στην Ελλάδα. Παλαιότερα, οι καταρράκτες ήταν 6-7, αλλά σήμερα απομένουν 2 μεγάλοι και ορισμένοι μικρότεροι. Περιβάλλονται από ένα καταπράσινο πάρκο, η διαμόρφωση του οποίου οφείλεται στις γερμανικές δυνάμεις κατοχής, ενώ προπολεμικά, στην περιοχή βρίσκονταν τα νεκροταφεία και η πρόσβαση στους καταρράκτες ήταν δύσκολη.

Χιονοδρομικό Κέντρο Καϊμακτσαλάν

Το χιονοδρομικό κέντρο βρίσκεται στα όρια του νομού Πέλλας που αποτελεί σύνορο με τα Σκόπια. Το όρος Βόρας ή Καϊμακατσαλάν είναι το τρίτο μεγαλύτερο σε ύψος της Ελλάδας με υψόμετρο 2524 μ. Στην κορυφή του, και επί της γραμμής των συνόρων, υπάρχει το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία που αποτελεί μνημείο του 1ου Παγκοσμίου πολέμου.

Βυζαντινή Γέφυρα Κιουπρί

Κιουπρί σημαίνει στα τουρκικά γεφύρι. Εικάζεται ότι από το σημείο αυτό περνούσε η αρχαία Εγνατία οδός ένας περισπούδαστος ρωμαϊκός δρόμος που συνέδεε την Κωσταντινούπολη με τα παράλια της Αδριατικής θάλασσας (Δυρράχιο). Ο χώρος είναι βυθισμένος στο πράσινο ενώ τα νερά ακούγονται παντού.

Η λίμνη του Άγρα

Σε απόσταση μόλις 8 χλμ. από την πόλη βρίσκεται ένα από τα πιο ξεχωριστά τοπία της Βόρειας Ελλάδας: ο υγροβιότοπος της λίμνης του Άγρα. Οι καλαμιώνες της λίμνης φιλοξενούν σπάνια είδη πουλιών.

Λαογραφικό μουσείο

Βρίσκεται στην παραδοσιακή συνοικία Βαρόσι και στεγάζεται σε αρχοντικό νεοκλασικό κτίριο, δωρεά επιφανούς οικογενείας της πόλης. Πρόκειται για ενδιαφέρουσα και εξαιρετικά προσεγμένη συλλογή αυθεντικών εκθεμάτων, όπως αντικείμενα και εργαλεία, αλλά και παραδοσιακές ενδυμασίες.

Αρχαιολογικό Μουσείο

Το μουσείο αποτελεί τη φυσική κατάληξη του επισκέπτη του αρχαιολογικού χώρου, όπου του δίνεται η δυνατότητα να ανασυνθέσει τα αρχαιολογικά στοιχεία που του παρείχαν τα μνημεία κατά την περιήγησή του και να κατανοήσει τις ποικίλες πτυχές της καθημερινής, αλλά και της δημόσιας ζωής της μακεδονικής πρωτεύουσας.

Μουσείο Ερπετών

Το Υπαίθριο Μουσείο Νερού της Έδεσσας, είναι μια πρότυπη διατηρητέα περιοχή που περιλαμβάνει αναστηλωμένες βιοτεχνίες και βιομηχανίες, ενώ μέσα του ρέει ένα πλήθος τεχνιτών καναλιών σε σύνθεση με πλούσια βλάστηση. Ανεγέρθη το 1993 έπειτα από απόφαση αξιοποίησης της περιοχής των Καταρρακτών προς όφελος του τουρισμού. Από τότε έχουν πραγματοποιηθεί διάφορες και ποικίλες παρεμβάσεις και αλλαγές του σχεδιασμού του Μουσείου.

Κανναβουργείο

Βρίσκεται στην περιοχή του Ψηλού Γκρημνού. Παρήγαγε σχοινιά και σπάγκους από ινδική κάνναβη, που εισαγόταν κατά κύριο λόγο από το Μπενάρες. Τα προϊόντα ήταν πολύ ποιοτικά και ανθεκτικά και το κανναβουργείο Έδεσσας υπήρξε το μεγαλύτερο εργοστάσιο σπάγκων και σχοινιών στην Ελλάδα, ιδίως την περίοδο του Μεσοπολέμου.

Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ

Η ιερά μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ, κυριολεκτικά θρονιάζεται σε μια φυσική απλωσιά με μεγάλο υψόμετρο κι από 'κει, από τις Β.Α. κορυφές του Πάικου, εποπτεύει στο οροπέδιο του Βόρρα τις κορυφές Τζένα και Πίνοβο. Η οικοδομική της γραμμή λιτή και επιβλητική. Απέχει 40 χλμ από την Αριδαία, μέσα από μία πολύ όμορφη κα ήσυχη διαδρομή.

Βυζαντινή Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου Έδεσσας

Είναι ένας από τους παλαιότερους ναούς της Έδεσσας στη συνοικία Βαρόσι. Χτίστηκε το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα και ήταν αφιερωμένο στην του Θεού Σοφία. Η εκκλησία άλλαξε από της Αγίας Σοφίας σε Κοίμηση της Θεοτόκου από ένα ψέμα. Κατά το 17ο αιώνα είχε έρθει διαταγή όλοι οι ναοί της Αγίας Σοφίας να μετατραπούν σε τζαμιά, και για το λόγο αυτό οι υπεύθυνοι του ναού είπαν ψέματα ότι ο ναός είναι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κάτι το οποίο έμεινε τελικά.

Γενί Τζαμί Έδεσσας

Ο λόγος για το μοναδικό τέμενος που διασώζεται στην πόλη. Χτίστηκε το 1904 με έξοδα του Πασά Χασάν Φεχμί και τότε ήταν το έκτο τέμενος της πόλης. Το 1937 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, το 1942 συγκεκριμένα, έγινε μουσείο και σήμερα είναι χώρος φύλαξης αρχαιολογικών ευρημάτων.