Πέθανε τα ξημερώματα, σε ηλικία 76 ετών, ο ποιητής Κώστας Γ. Παπαγεωργίου.
Η Εταιρεία Συγγραφέων εκφράζει στους οικείους του θανόντος με ανακοίνωση της θερμά συλλυπητήρια.
Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νομικά και φιλολογία. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή «Ποιήματα» το 1966. Εργάστηκε ως δικηγόρος από το 1972 ως το 1978· έκτοτε ασχολείται αποκλειστικά με την λογοτεχνία και με ό,τι αμέσως ή εμμέσως σχετίζεται μ' αυτήν. Από το 2011 έως σήμερα συνδιευθύνει το τριμηνιαίο περιοδικό ποίησης Τα Ποιητικά. Συνεργάστηκε με τα αξιολογότερα λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κατά την τελευταία τριακονταετία («Αντί», «Λέξη», «Δέντρο», «Διαβάζω», «Εντευκτήριο», «Τραμ» κ.α.). Διετέλεσε συνυπεύθυνος στη σύνταξη των ετήσιων ομαδικών αντιδικτατορικών εκδόσεων Κατάθεση '73 και Κατάθεση '74, ενώ συνέταξε (με τον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη) την «Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα» (1995). Άσκησε συστηματικά λογοτεχνική κριτική από περιοδικά και εφημερίδες. Από το 1982 ως το 1998 εξέδιδε και διηύθυνε το περιοδικό «Γράμματα και Τέχνες». Ποιήματά του μελοποιήθηκαν και κυκλοφόρησαν σε δίσκους από τον Θάνο Μικρούτσικο («Ιχνογραφία»), από τον Νίκο Τάτση («Έρανα»), καθώς και από τον Χάρη Κατσιμίχα. Από το 1982 στην Ελληνική Ραδιοφωνία, στην αρχή ως σύμβουλος σε θέματα λογοτεχνίας και εν συνεχεία ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και εκδηλώσεων στο Τρίτο Πρόγραμμα. Από το 1990 ως καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, διδάσκοντας Ιστορία Θεάτρου και Λογοτεχνίας. Είναι ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Συγγραφέων». Ποιήματα, μελέτες και εκτενή δοκίμιά του έχουν μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες. Έχει πάρει το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2001 και το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού «Διαβάζω». Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2012 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νουβέλας-Διηγήματος του περιοδικού «Διαβάζω» για το αφήγημά του «Νερό».
Ο θάνατος υπήρξε πάντα καθοριστικός στην ποίησή του. Έτσι το 1995 συνέταξε, μαζί με τον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη, την Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα.
Έργα του:
Ποιήματα, Αθήνα 1966, Συλλογή, Αθήνα, Φέξης 1970,
Επί πυγήν καθίσαι, Κέδρος 1972.
Ιχνογραφία, Κέδρος 1975, 3η έκδοση 1983,
Το οικογενειακό δέντρο, Κέδρος 1978,
Το σκοτωμένο αίμα, Κέδρος 1982,
Κάτω στον ύπνο, Κέδρος 1986,
Ραμμένο στόμα, Κέδρος 1990,
Ποιήματα (1972-1990), συγκεντρωτική έκδοση, Αθήνα, Κανάκη 1995,
Πατρίδα το αίμα, Καστανιώτης 1996,
Κλεμμένη ιστορία, Κέδρος 2000,
Ποιήματα (1972-2000), Αλεξάνδρεια 2004,
Πεζογραφία:
Το γιοτάπατο, Κέδρος 1977,
Των Αγίων Πάντων, Κέδρος 1992,
’Αννα, τώρα κοιμήσου, Γνώση 1995,
Ελληνικά Γράμματα, 2001,
Πήρε φως, Κέδρος 1998,
Αντί σιωπής, Σειρά: «Γράμματα για σένα», Ελληνικά Γράμματα, 2003
Η Εταιρεία Συγγραφέων εκφράζει στους οικείους του θανόντος με ανακοίνωση της θερμά συλλυπητήρια.
Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νομικά και φιλολογία. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή «Ποιήματα» το 1966. Εργάστηκε ως δικηγόρος από το 1972 ως το 1978· έκτοτε ασχολείται αποκλειστικά με την λογοτεχνία και με ό,τι αμέσως ή εμμέσως σχετίζεται μ' αυτήν. Από το 2011 έως σήμερα συνδιευθύνει το τριμηνιαίο περιοδικό ποίησης Τα Ποιητικά. Συνεργάστηκε με τα αξιολογότερα λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κατά την τελευταία τριακονταετία («Αντί», «Λέξη», «Δέντρο», «Διαβάζω», «Εντευκτήριο», «Τραμ» κ.α.). Διετέλεσε συνυπεύθυνος στη σύνταξη των ετήσιων ομαδικών αντιδικτατορικών εκδόσεων Κατάθεση '73 και Κατάθεση '74, ενώ συνέταξε (με τον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη) την «Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα» (1995). Άσκησε συστηματικά λογοτεχνική κριτική από περιοδικά και εφημερίδες. Από το 1982 ως το 1998 εξέδιδε και διηύθυνε το περιοδικό «Γράμματα και Τέχνες». Ποιήματά του μελοποιήθηκαν και κυκλοφόρησαν σε δίσκους από τον Θάνο Μικρούτσικο («Ιχνογραφία»), από τον Νίκο Τάτση («Έρανα»), καθώς και από τον Χάρη Κατσιμίχα. Από το 1982 στην Ελληνική Ραδιοφωνία, στην αρχή ως σύμβουλος σε θέματα λογοτεχνίας και εν συνεχεία ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και εκδηλώσεων στο Τρίτο Πρόγραμμα. Από το 1990 ως καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, διδάσκοντας Ιστορία Θεάτρου και Λογοτεχνίας. Είναι ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Συγγραφέων». Ποιήματα, μελέτες και εκτενή δοκίμιά του έχουν μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες. Έχει πάρει το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2001 και το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού «Διαβάζω». Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2012 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νουβέλας-Διηγήματος του περιοδικού «Διαβάζω» για το αφήγημά του «Νερό».
Ο θάνατος υπήρξε πάντα καθοριστικός στην ποίησή του. Έτσι το 1995 συνέταξε, μαζί με τον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη, την Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα.
Έργα του:
Ποιήματα, Αθήνα 1966, Συλλογή, Αθήνα, Φέξης 1970,
Επί πυγήν καθίσαι, Κέδρος 1972.
Ιχνογραφία, Κέδρος 1975, 3η έκδοση 1983,
Το οικογενειακό δέντρο, Κέδρος 1978,
Το σκοτωμένο αίμα, Κέδρος 1982,
Κάτω στον ύπνο, Κέδρος 1986,
Ραμμένο στόμα, Κέδρος 1990,
Ποιήματα (1972-1990), συγκεντρωτική έκδοση, Αθήνα, Κανάκη 1995,
Πατρίδα το αίμα, Καστανιώτης 1996,
Κλεμμένη ιστορία, Κέδρος 2000,
Ποιήματα (1972-2000), Αλεξάνδρεια 2004,
Πεζογραφία:
Το γιοτάπατο, Κέδρος 1977,
Των Αγίων Πάντων, Κέδρος 1992,
’Αννα, τώρα κοιμήσου, Γνώση 1995,
Ελληνικά Γράμματα, 2001,
Πήρε φως, Κέδρος 1998,
Αντί σιωπής, Σειρά: «Γράμματα για σένα», Ελληνικά Γράμματα, 2003
