Την παραμονή της 25ης Μαρτίου, στην Καλογριανή Τρικάλων, τα παιδιά του χωριού γύριζαν με φανούς σ’ όλο το χωριό τραγουδώντας: «Όλη η δόξα, όλη η χάρη…». Στο τέλος στην πλατεία του χωριού, άναβαν με κέδρους μια μεγάλη φωτιά, συνεχίζοντας να τραγουδούν κλέφτικα τραγούδια. Για την ιστορία στους φανούς, ελλείψει άλλου κατάλληλου υλικού, έκαιγαν καουτσούκ από παλιά παπούτσια της εποχής, που πολλές φορές μικρά κομματάκια καθώς καίγονταν, έπεφταν στα ακάλυπτα μέρη των παιδιών και τα τραυμάτιζαν!

Ο λόγος για ένα έθιμο από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, προεόρτιο της Ανάστασης του Χριστού με την ανάσταση του Γένους, μεταρσιώνοντας τον πόθο των σκλαβωμένων Ελλήνων σε «Φως», το Φως της Ελευθερίας. Ανήμερα δε της γιορτής, πολύ πρωί τα παιδιά γύριζαν στις γειτονιές με κουδούνια και κυπριά από τα κοπάδια και τα χτυπούσαν δυνατά, για να φύγουν τα… ζούζουλα(το κακό γενικά) από το σπίτι. Η προέλευση του εθίμου χάνεται στο χρόνο, όταν οι αρχαίοι κάτοικοί της καλωσόριζαν την άνοιξη με την έλευση του εαρινού ηλιοστασίου!!!