Ο Δήμος Ηρακλείου σχεδιάζει τη μετατροπή του ερειπωμένου από τη δεκαετία του ’40 κτηρίου που φιλοξενούσε το ξενοδοχείο «Μίνως» στην οδό Πλάνης, σε χώρο προβολής της κρητικής διατροφής.
Ειδικότερα μέσα στο κτήριο ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να έρθει σε διαδραστική επαφή με τα είδη διατροφής, τον τρόπο παρασκευής τους, το χώρο παραγωγής, καθώς και τους ανθρώπους – παραγωγούς αυτών. Επίσης θα έχει τη δυνατότητα να τα γευτεί ή να τα μυρίσει ώστε να τα επιλέξει σε ένα εστιατόριο ή σε ένα κατάστημα πώλησης. Το ακίνητο, που ανήκει στο δήμο Ηρακλείου, έχει επιφάνεια 400 τ.μ. και αποτελείται από ένα διώροφο κτίσμα υφιστάμενης δόμησης περίπου 340 τ.μ., η οποία κατανέμεται σε ισόγειο και όροφο ίδιας επιφάνειας 170 τ.μ. περίπου έκαστο, καθώς και το συνεχόμενο βορεινό οικόπεδο 230 τ.μ. του κατεδαφισμένου ξενοδοχείου «Μίνως».
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Δήμου Ηρακλείου, το δημοτικό κτήριο από την εποχή της Βενετοκρατίας είχε εξέχουσα θέση και χρήση. Μάλιστα στην Τουρκοκρατία αναφέρεται η ύπαρξη στοάς παράλληλης με τον δρόμο. Μετά τον εμπρησμό του 1898, ιδιοκτήτης εμφανίζεται το Μοναστηριακό Ταμείο Ηρακλείου, το 1919 το Μοναστηριακό Ταμείο Ηρακλείου αναθέτει στον αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακό τον σχεδιασμό ενός τριώροφου μεγάρου στο βορεινό τμήμα, ενώ το νοτικό παρέμεινε διώροφο. Aργότερα, στα δυό κτήρια στεγάστηκε το ξενοδοχείο «ΜΙΝΩΣ».
Στα 1926 αρχίζει να λειτουργεί το ξενοδοχείο το οποίο φημιζόταν για την πολυτέλειά του. Το μέγαρο, μαζί με άλλα δύο κτήρια της απέναντι πλευράς της 25ης Αυγούστου, που είχαν ήδη κατασκευαστεί επίσης με σχέδια του Κυριακού, δέσποζαν στην αρχή της οδού Πλάνης, διαμορφώνοντας την πρώτη εικόνα για όποιον έφτανε στην πόλη. Το 1940 καταστράφηκε από τον βομβαρδισμό, και περιέρχεται σε αχρηστεία.
Το 1981 το ακίνητο υπάγεται στο από 19.12.81 Π.Δ. της οδού 25ης Αυγούστου. Το 2010 χαρακτηρίζεται διατηρητέο, διότι έχει ιδιαίτερη πολεοδομική αξία και αποτελεί σημαντικό αρχιτεκτονικό στοιχείο εκείνου του ιστορικού τμήματος της πόλης το οποίο σχετίζεται με τον Ενετικό Λιμένα.
Ειδικότερα μέσα στο κτήριο ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να έρθει σε διαδραστική επαφή με τα είδη διατροφής, τον τρόπο παρασκευής τους, το χώρο παραγωγής, καθώς και τους ανθρώπους – παραγωγούς αυτών. Επίσης θα έχει τη δυνατότητα να τα γευτεί ή να τα μυρίσει ώστε να τα επιλέξει σε ένα εστιατόριο ή σε ένα κατάστημα πώλησης. Το ακίνητο, που ανήκει στο δήμο Ηρακλείου, έχει επιφάνεια 400 τ.μ. και αποτελείται από ένα διώροφο κτίσμα υφιστάμενης δόμησης περίπου 340 τ.μ., η οποία κατανέμεται σε ισόγειο και όροφο ίδιας επιφάνειας 170 τ.μ. περίπου έκαστο, καθώς και το συνεχόμενο βορεινό οικόπεδο 230 τ.μ. του κατεδαφισμένου ξενοδοχείου «Μίνως».
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Δήμου Ηρακλείου, το δημοτικό κτήριο από την εποχή της Βενετοκρατίας είχε εξέχουσα θέση και χρήση. Μάλιστα στην Τουρκοκρατία αναφέρεται η ύπαρξη στοάς παράλληλης με τον δρόμο. Μετά τον εμπρησμό του 1898, ιδιοκτήτης εμφανίζεται το Μοναστηριακό Ταμείο Ηρακλείου, το 1919 το Μοναστηριακό Ταμείο Ηρακλείου αναθέτει στον αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακό τον σχεδιασμό ενός τριώροφου μεγάρου στο βορεινό τμήμα, ενώ το νοτικό παρέμεινε διώροφο. Aργότερα, στα δυό κτήρια στεγάστηκε το ξενοδοχείο «ΜΙΝΩΣ».
Στα 1926 αρχίζει να λειτουργεί το ξενοδοχείο το οποίο φημιζόταν για την πολυτέλειά του. Το μέγαρο, μαζί με άλλα δύο κτήρια της απέναντι πλευράς της 25ης Αυγούστου, που είχαν ήδη κατασκευαστεί επίσης με σχέδια του Κυριακού, δέσποζαν στην αρχή της οδού Πλάνης, διαμορφώνοντας την πρώτη εικόνα για όποιον έφτανε στην πόλη. Το 1940 καταστράφηκε από τον βομβαρδισμό, και περιέρχεται σε αχρηστεία.
Το 1981 το ακίνητο υπάγεται στο από 19.12.81 Π.Δ. της οδού 25ης Αυγούστου. Το 2010 χαρακτηρίζεται διατηρητέο, διότι έχει ιδιαίτερη πολεοδομική αξία και αποτελεί σημαντικό αρχιτεκτονικό στοιχείο εκείνου του ιστορικού τμήματος της πόλης το οποίο σχετίζεται με τον Ενετικό Λιμένα.
