Έφυγε το βράδυ της Τετάρτης από τη ζωή ο Αντώνης Λιβάνης, εκδότης και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, σε ηλικία 94 ετών.
Πρόκειται για τον πιο στενός και έμπιστος συνεργάτης του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Αντρέα Παπανδρέου.
Ο Αντώνης Λιβάνης ήταν Έλληνας επιχειρηματίας, εκδότης και πολιτικός. Ήταν ο δημιουργός του Εκδοτικού Οργανισμού Λιβάνη, μιας από τις μεγαλύτερες και πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις στον κλάδο των εκδόσεων.
Ως πολιτικός, υπήρξε ο μακροβιότερος και πιο έμπιστος συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου. Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού (1981-1989) και Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ (1993-1996).
Ο Αντώνης Λιβάνης γεννήθηκε το 1925 στην Πάτρα. Ήταν γόνος εύπορης οικογένειας εμπόρων με καταγωγή από τα Καλάβρυτα. Πολύ νέος αγωνίστηκε στην Εθνική Αντίσταση και καταδικάστηκε σε θάνατο από τους Ναζί, αλλά σώθηκε χάρη στην παρέμβαση ισχυρών συγγενών του.
Σπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή (σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις. Παράλληλα με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ο Λιβάνης έγινε δραστήριος παράγοντας της Πάτρας στην υπηρεσία του Γεωργίου Παπανδρέου, και ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ένας από τους κομματάρχες του.
Όταν ο γιος του Γεωργίου Παπανδρέου Ανδρέας γύρισε στην Ελλάδα το 1961 με πρόταση του τότε Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή (για να αναλάβει το Κέντρο Οικονομικών Ερευνών) και αποφάσισε το 1964 να μπει στην πολιτική, ο Αντώνης Λιβάνης έγινε Διευθυντής του Γραφείου του.
Στα νεανικά του χρόνια, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Αντώνης Λιβάνης αγωνίστηκε στην Εθνική Αντίσταση και καταδικάστηκε σε θάνατο από τους Ναζί. Κατάφερε να γλιτώσει χάρη στην επιρροή ισχυρών συγγενών του.
Μερικές δεκαετίες αργότερα, συνελήφθη από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, περνώντας συνολικά 5,5 χρόνια σε φυλακές και εξορία, από την οποία επέστρεψε το Πάσχα του 1972, ενώ συμμετείχε στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Τη δύσκολη εκείνη περίοδο η οικογένειά του αναγκάστηκε να εκποιήσει τα περιουσιακά της στοιχεία για να επιβιώσει.
Μετά την επιστροφή του από την εξορία, το Πάσχα του 1972, δημιούργησε τον Εκδοτικό Οργανισμό Λιβάνη, που εξελίχθηκε σε μία από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις της Ελλάδας στο χώρο των εκδόσεων. Συμμετείχε στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, κάτι που οδήγησε σε ανελέητο κυνηγητό από τις μυστικές υπηρεσίες της Χούντας με εντολή να συλληφθεί πάση θυσία. Ο Λιβάνης, όμως, κατάφερε να διαφύγει στη Ρώμη.
Παρά την παρουσία του δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου, στο ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά η ενεργός παρουσία του άρχισε το 1977, όταν έγινε η στροφή προς το Κέντρο εν όψει των εκλογών.
Κατά την προεκλογική περίοδο του 1981, ο Αντώνης Λιβάνης κινητοποιήθηκε για να εκλεγεί ο Γιώργος Παπανδρέου βουλευτής Αχαΐας, όπως είχε κάνει με τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1964. Πράγματι, ο νεαρός τότε Γιώργος Παπανδρέου εξελέγη πρώτος, ξεπερνώντας σε σταυρούς ακόμη και τον Μένιο Κουτσόγιωργα
Με τη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981, ανέλαβε Γενικός Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού και Γενικός Διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ (χωρίς ο ίδιος να είναι βουλευτής) στην οποία επέβαλλε σκληρή πειθαρχία. Κράτησε αυτές τις θέσεις ως την πτώση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το καλοκαίρι του 1989. Δεν δέχθηκε ποτέ να μπει στην επίσημη πολιτική και να γίνει βουλευτής.
Ο Αντώνης Λιβάνης είναι ο δημιουργός του Πρωθυπουργικού Γραφείου ως αυτοτελούς δημόσιας υπηρεσίας και ο ρόλος του ήταν ο γενικός συντονισμός και η επίβλεψη των Υπουργών. Ο Αντώνης Λιβάνης είχε ένα δικό του επιτελείο για να χειρίζεται σημαντικές υποθέσεις και να επιτηρεί τα Υπουργεία, ενώ είχε και το γενικό κουμάντο σε ότι αφορούσε τις υπηρεσίες που υπάγονταν απευθείας στον Πρωθυπουργό. Οι σχέσεις του με τις κομματικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν εχθρικές, και υπήρξαν κόντρες με τα στελέχη που ήλεγχαν το κόμμα και τη νεολαία, όπως ο Γιώργος Γεννηματάς, καθώς και με το Υπουργικό Συμβούλιο, στο οποίο δέσποζε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Μένιος Κουτσόγιωργας.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της δραστηριότητάς του ήταν ότι διατηρούσε πάντα δίαυλους επαφής με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Με όλα αυτά, ο Αντώνης Λιβάνης δημιούργησε σχολή, αξεπέραστη μέχρι σήμερα.
Όταν το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε στην εξουσία το 1993, διορίστηκε Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και έγινε ο βασικός χειριστής όλων των ενδοκυβερνητικών υποθέσεων. Την παλιά θέση του Αντώνη Λιβάνη στο Πολιτικό Γραφείο Πρωθυπουργού ανέλαβε η Δήμητρα Λιάνη, με την οποία συγκρούστηκε αλλά τελικά συμβιβάστηκε.
Ο Κώστας Σημίτης τού πρότεινε θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο το 1996, αλλά δεν τη δέχτηκε.
Ο Αντώνης Λιβάνης ήταν νυμφευμένος με την Κατερίνα Κατέχου και είχε δύο παιδιά, τον Ηλία (που σήμερα διευθύνει τον εκδοτικό οίκο) και την Γιώτα.
Ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη που δημιούργησε ο Αντώνης Λιβάνης είναι μία από τις πιο πετυχημένες επιχειρήσεις στον κλάδο των εκδόσεων. Στα πιο γνωστά μπεστ σέλερ του συμπεριλαμβάνονται τα «Εκατό Χρόνια Μοναξιά» (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες), ο «Κώδικας Ντα Βίντσι» (Νταν Μπράουν), «Ο Αλχημιστής» (Πάουλο Κοέλιο) κτλ. Από τις εκδόσεις Λιβάνη συνήθως κυκλοφορούν και τα βιβλία Ελλήνων πολιτικών, Υπουργών και δημοσιογράφων, ακόμη και αυτών που δεν ανήκουν πολιτικά στο ΠΑΣΟΚ.
Πρόκειται για τον πιο στενός και έμπιστος συνεργάτης του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Αντρέα Παπανδρέου.
Ο Αντώνης Λιβάνης ήταν Έλληνας επιχειρηματίας, εκδότης και πολιτικός. Ήταν ο δημιουργός του Εκδοτικού Οργανισμού Λιβάνη, μιας από τις μεγαλύτερες και πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις στον κλάδο των εκδόσεων.
Ως πολιτικός, υπήρξε ο μακροβιότερος και πιο έμπιστος συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου. Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού (1981-1989) και Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ (1993-1996).
Ο Αντώνης Λιβάνης γεννήθηκε το 1925 στην Πάτρα. Ήταν γόνος εύπορης οικογένειας εμπόρων με καταγωγή από τα Καλάβρυτα. Πολύ νέος αγωνίστηκε στην Εθνική Αντίσταση και καταδικάστηκε σε θάνατο από τους Ναζί, αλλά σώθηκε χάρη στην παρέμβαση ισχυρών συγγενών του.
Σπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή (σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις. Παράλληλα με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ο Λιβάνης έγινε δραστήριος παράγοντας της Πάτρας στην υπηρεσία του Γεωργίου Παπανδρέου, και ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ένας από τους κομματάρχες του.
Όταν ο γιος του Γεωργίου Παπανδρέου Ανδρέας γύρισε στην Ελλάδα το 1961 με πρόταση του τότε Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή (για να αναλάβει το Κέντρο Οικονομικών Ερευνών) και αποφάσισε το 1964 να μπει στην πολιτική, ο Αντώνης Λιβάνης έγινε Διευθυντής του Γραφείου του.
Στα νεανικά του χρόνια, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Αντώνης Λιβάνης αγωνίστηκε στην Εθνική Αντίσταση και καταδικάστηκε σε θάνατο από τους Ναζί. Κατάφερε να γλιτώσει χάρη στην επιρροή ισχυρών συγγενών του.
Μερικές δεκαετίες αργότερα, συνελήφθη από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, περνώντας συνολικά 5,5 χρόνια σε φυλακές και εξορία, από την οποία επέστρεψε το Πάσχα του 1972, ενώ συμμετείχε στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Τη δύσκολη εκείνη περίοδο η οικογένειά του αναγκάστηκε να εκποιήσει τα περιουσιακά της στοιχεία για να επιβιώσει.
Μετά την επιστροφή του από την εξορία, το Πάσχα του 1972, δημιούργησε τον Εκδοτικό Οργανισμό Λιβάνη, που εξελίχθηκε σε μία από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις της Ελλάδας στο χώρο των εκδόσεων. Συμμετείχε στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, κάτι που οδήγησε σε ανελέητο κυνηγητό από τις μυστικές υπηρεσίες της Χούντας με εντολή να συλληφθεί πάση θυσία. Ο Λιβάνης, όμως, κατάφερε να διαφύγει στη Ρώμη.
Παρά την παρουσία του δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου, στο ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά η ενεργός παρουσία του άρχισε το 1977, όταν έγινε η στροφή προς το Κέντρο εν όψει των εκλογών.
Κατά την προεκλογική περίοδο του 1981, ο Αντώνης Λιβάνης κινητοποιήθηκε για να εκλεγεί ο Γιώργος Παπανδρέου βουλευτής Αχαΐας, όπως είχε κάνει με τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1964. Πράγματι, ο νεαρός τότε Γιώργος Παπανδρέου εξελέγη πρώτος, ξεπερνώντας σε σταυρούς ακόμη και τον Μένιο Κουτσόγιωργα
Με τη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981, ανέλαβε Γενικός Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού και Γενικός Διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ (χωρίς ο ίδιος να είναι βουλευτής) στην οποία επέβαλλε σκληρή πειθαρχία. Κράτησε αυτές τις θέσεις ως την πτώση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το καλοκαίρι του 1989. Δεν δέχθηκε ποτέ να μπει στην επίσημη πολιτική και να γίνει βουλευτής.
Ο Αντώνης Λιβάνης είναι ο δημιουργός του Πρωθυπουργικού Γραφείου ως αυτοτελούς δημόσιας υπηρεσίας και ο ρόλος του ήταν ο γενικός συντονισμός και η επίβλεψη των Υπουργών. Ο Αντώνης Λιβάνης είχε ένα δικό του επιτελείο για να χειρίζεται σημαντικές υποθέσεις και να επιτηρεί τα Υπουργεία, ενώ είχε και το γενικό κουμάντο σε ότι αφορούσε τις υπηρεσίες που υπάγονταν απευθείας στον Πρωθυπουργό. Οι σχέσεις του με τις κομματικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν εχθρικές, και υπήρξαν κόντρες με τα στελέχη που ήλεγχαν το κόμμα και τη νεολαία, όπως ο Γιώργος Γεννηματάς, καθώς και με το Υπουργικό Συμβούλιο, στο οποίο δέσποζε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Μένιος Κουτσόγιωργας.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της δραστηριότητάς του ήταν ότι διατηρούσε πάντα δίαυλους επαφής με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Με όλα αυτά, ο Αντώνης Λιβάνης δημιούργησε σχολή, αξεπέραστη μέχρι σήμερα.
Όταν το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε στην εξουσία το 1993, διορίστηκε Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και έγινε ο βασικός χειριστής όλων των ενδοκυβερνητικών υποθέσεων. Την παλιά θέση του Αντώνη Λιβάνη στο Πολιτικό Γραφείο Πρωθυπουργού ανέλαβε η Δήμητρα Λιάνη, με την οποία συγκρούστηκε αλλά τελικά συμβιβάστηκε.
Ο Κώστας Σημίτης τού πρότεινε θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο το 1996, αλλά δεν τη δέχτηκε.
Ο Αντώνης Λιβάνης ήταν νυμφευμένος με την Κατερίνα Κατέχου και είχε δύο παιδιά, τον Ηλία (που σήμερα διευθύνει τον εκδοτικό οίκο) και την Γιώτα.
Ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη που δημιούργησε ο Αντώνης Λιβάνης είναι μία από τις πιο πετυχημένες επιχειρήσεις στον κλάδο των εκδόσεων. Στα πιο γνωστά μπεστ σέλερ του συμπεριλαμβάνονται τα «Εκατό Χρόνια Μοναξιά» (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες), ο «Κώδικας Ντα Βίντσι» (Νταν Μπράουν), «Ο Αλχημιστής» (Πάουλο Κοέλιο) κτλ. Από τις εκδόσεις Λιβάνη συνήθως κυκλοφορούν και τα βιβλία Ελλήνων πολιτικών, Υπουργών και δημοσιογράφων, ακόμη και αυτών που δεν ανήκουν πολιτικά στο ΠΑΣΟΚ.
