Ο 26χρονος Κουσάλ Μέτα (Kushal S Mehta), φοιτητής του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος, από το Τζαϊσαλμέρ της Ινδίας, πόλης που βρίσκεται μέσα στην έρημο Ταρ, έχει κυκλοφορήσει ηλεκτρονικό περιοδικό στα αγγλικά (https://www.sigmag.org) με θέμα τη Θεσσαλονίκη το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο, έχουν «ξεφυλλίσει» , μέχρι στιγμής, περίπου 5000 άτομα σε 62 διαφορετικές χώρες.
«Ήρθα στη Θεσσαλονίκη πριν από περίπου 2 χρόνια για να κάνω το μεταπτυχιακό μου στον τουρισμό στο Διεθνές Πανεπιστήμιο και αγάπησα αυτή την πόλη αλλά διαπίστωσα ότι, δυστυχώς, είναι άγνωστη στους περισσότερους ξένους, οι οποίοι γνωρίζουν από την Ελλάδα μόνο την Αθήνα, τη Σαντορίνη και τη Μύκονο», λέει ο νεαρός φοιτητής.
Εντυπωσιασμένος από την «όμορφη και ζωντανή πόλη, με τους χαλαρούς ρυθμούς και τους ανθρώπους που είναι πάντα πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν τους άλλους», αποφάσισε με τη βοήθεια φίλων και εθελοντών, να κάνει κάτι ώστε να την προβάλει ευρύτερα.
«Με μια ομάδα περίπου 15 ανθρώπων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, στήσαμε το περιοδικό προσπαθώντας να δώσουμε ένα στίγμα της Θεσσαλονίκης και να εμπνεύσουμε και άλλους ώστε να την επισκεφθούν. Στόχος μου είναι να κάνω γνωστή την πόλη σε ακόμη περισσότερες χώρες γιατί πραγματικά το αξίζει», επισημαίνει ο κ.Μέτα.
Στα θετικά χαρακτηριστικά προσθέτει ακόμη το γεγονός ότι «έχει πολύ καλό μέγεθος για να μπορείς να πας παντού με τα πόδια, κυρίως στο κέντρο και την Άνω Πόλη, έχει πολύ καλό φαγητό, είναι σχετικά καθαρή και ασφαλής».
«Και για να προλάβω τις ενστάσεις περί καθαριότητας και ασφάλειας, κάνετε τις συγκρίσεις όχι με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις αλλά, για παράδειγμα, με ασιατικές. Όσο για την ασφάλεια, όταν μιλάω με ντόπιους και μου λένε ότι δεν αισθάνονται ασφαλείς, γελάω, γιατί πραγματικά δε γνωρίζουν τι σημαίνει να αισθάνεσαι ανασφάλεια να κυκλοφορήσεις στον τόπο σου», προσθέτει ο 26χρονος.
Ο νεαρός, που επιθυμεί να δημιουργήσει μία «γέφυρα μεταξύ Ελλάδας και Ασίας», ετοιμάζει το δεύτερο τεύχος του ηλεκτρονικού του περιοδικού και καλεί, όσους θέλουν να συνεισφέρουν, είτε να προσφέρουν εθελοντική εργασία, είτε να βοηθήσουν οικονομικά μέσω crowdfunding (www.sigmag.org/support). «Έστω και με 3 ευρώ», προτρέπει, «όσο κάνει ένας καφές».
Πάντως, για το πρώτο τεύχος του περιοδικού έχει έρθει σε συμφωνία με την «Travel Daily News» προκειμένου να σταλεί σε 52.000 εγγεγραμμένα μέλη και έχει κλείσει συνεργασία και με την Ένωση Κοινωνικών και Πολιτικών Μεταρρυθμίσεων, η οποία έχει ένα δίκτυο 10.000 ανθρώπων στην Ινδία. Παράλληλα, σε εξέλιξη βρίσκεται και μία ακόμη πρωτοβουλία του με τίτλο «1.000 λόγοι να αγαπάς τη Θεσσαλονίκη», όπου συλλέγονται βίντεο, μέχρι 45’’, από ανθρώπους που δηλώνουν τους λόγους που αγαπούν τη Θεσσαλονίκη.
«Στόχος είναι να μαζευτούν δηλώσεις αγάπης 1000 ανθρώπων και στο τέλος να γίνει μία ταινία». «Το αστείο είναι, ότι οι ντόπιοι, κυρίως λόγω της ανεργίας, θέλουν να φύγουν σε άλλες χώρες ενώ οι ξένοι που έρχονται στη Θεσσαλονίκη, θέλουν να μείνουν για πάντα» , εξηγεί ο κ. Μέτα.
«Όμως το ζητούμενο είναι, ακόμη και σε τέτοιες οικονομικές συνθήκες, να καταφέρεις να δημιουργήσεις το δικό σου εργασιακό περιβάλλον», αναφέρει. Βέβαια, αν και αγάπησε τη Θεσσαλονίκη και θα παραμείνει για μερικούς μήνες ακόμη για να κάνει και το διδακτορικό του, πάντα του λείπει το σπίτι του ενώ ο ίδιος «ανήκει», όπως λέει, «στην έρημο»...
«Ήρθα στη Θεσσαλονίκη πριν από περίπου 2 χρόνια για να κάνω το μεταπτυχιακό μου στον τουρισμό στο Διεθνές Πανεπιστήμιο και αγάπησα αυτή την πόλη αλλά διαπίστωσα ότι, δυστυχώς, είναι άγνωστη στους περισσότερους ξένους, οι οποίοι γνωρίζουν από την Ελλάδα μόνο την Αθήνα, τη Σαντορίνη και τη Μύκονο», λέει ο νεαρός φοιτητής.
Εντυπωσιασμένος από την «όμορφη και ζωντανή πόλη, με τους χαλαρούς ρυθμούς και τους ανθρώπους που είναι πάντα πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν τους άλλους», αποφάσισε με τη βοήθεια φίλων και εθελοντών, να κάνει κάτι ώστε να την προβάλει ευρύτερα.
«Με μια ομάδα περίπου 15 ανθρώπων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, στήσαμε το περιοδικό προσπαθώντας να δώσουμε ένα στίγμα της Θεσσαλονίκης και να εμπνεύσουμε και άλλους ώστε να την επισκεφθούν. Στόχος μου είναι να κάνω γνωστή την πόλη σε ακόμη περισσότερες χώρες γιατί πραγματικά το αξίζει», επισημαίνει ο κ.Μέτα.
Στα θετικά χαρακτηριστικά προσθέτει ακόμη το γεγονός ότι «έχει πολύ καλό μέγεθος για να μπορείς να πας παντού με τα πόδια, κυρίως στο κέντρο και την Άνω Πόλη, έχει πολύ καλό φαγητό, είναι σχετικά καθαρή και ασφαλής».
«Και για να προλάβω τις ενστάσεις περί καθαριότητας και ασφάλειας, κάνετε τις συγκρίσεις όχι με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις αλλά, για παράδειγμα, με ασιατικές. Όσο για την ασφάλεια, όταν μιλάω με ντόπιους και μου λένε ότι δεν αισθάνονται ασφαλείς, γελάω, γιατί πραγματικά δε γνωρίζουν τι σημαίνει να αισθάνεσαι ανασφάλεια να κυκλοφορήσεις στον τόπο σου», προσθέτει ο 26χρονος.
Ο νεαρός, που επιθυμεί να δημιουργήσει μία «γέφυρα μεταξύ Ελλάδας και Ασίας», ετοιμάζει το δεύτερο τεύχος του ηλεκτρονικού του περιοδικού και καλεί, όσους θέλουν να συνεισφέρουν, είτε να προσφέρουν εθελοντική εργασία, είτε να βοηθήσουν οικονομικά μέσω crowdfunding (www.sigmag.org/support). «Έστω και με 3 ευρώ», προτρέπει, «όσο κάνει ένας καφές».
Πάντως, για το πρώτο τεύχος του περιοδικού έχει έρθει σε συμφωνία με την «Travel Daily News» προκειμένου να σταλεί σε 52.000 εγγεγραμμένα μέλη και έχει κλείσει συνεργασία και με την Ένωση Κοινωνικών και Πολιτικών Μεταρρυθμίσεων, η οποία έχει ένα δίκτυο 10.000 ανθρώπων στην Ινδία. Παράλληλα, σε εξέλιξη βρίσκεται και μία ακόμη πρωτοβουλία του με τίτλο «1.000 λόγοι να αγαπάς τη Θεσσαλονίκη», όπου συλλέγονται βίντεο, μέχρι 45’’, από ανθρώπους που δηλώνουν τους λόγους που αγαπούν τη Θεσσαλονίκη.
«Στόχος είναι να μαζευτούν δηλώσεις αγάπης 1000 ανθρώπων και στο τέλος να γίνει μία ταινία». «Το αστείο είναι, ότι οι ντόπιοι, κυρίως λόγω της ανεργίας, θέλουν να φύγουν σε άλλες χώρες ενώ οι ξένοι που έρχονται στη Θεσσαλονίκη, θέλουν να μείνουν για πάντα» , εξηγεί ο κ. Μέτα.
«Όμως το ζητούμενο είναι, ακόμη και σε τέτοιες οικονομικές συνθήκες, να καταφέρεις να δημιουργήσεις το δικό σου εργασιακό περιβάλλον», αναφέρει. Βέβαια, αν και αγάπησε τη Θεσσαλονίκη και θα παραμείνει για μερικούς μήνες ακόμη για να κάνει και το διδακτορικό του, πάντα του λείπει το σπίτι του ενώ ο ίδιος «ανήκει», όπως λέει, «στην έρημο»...
