Ένας Φάρος ιδιαίτερης ιστορικής αξίας, αφού μαζί με αυτόν της Τζιάς ήταν οι δύο πρώτοι φάροι του ελληνικού φαρικού δικτύου… Πρωτολειτούργησε το  1837, ενώ ήδη από το 1827 είχαν τοποθετηθεί πυρσοί για να εξυπηρετήσουν τον ίδιο σκοπό… Ο αρχικός φάρος δεν υπάρχει πια, ενώ ο σημερινός πέτρινος φάρος που κοσμεί το Παλιό Λιμάνι των Σπετσών λειτούργησε για πρώτη φορά το 1885…

Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο πρώτος φάρος των Σπετσών οικοδομήθηκε με έξοδα της οικογένειας Γουδή και άρχισε να κατασκευάζεται το 1831 στο στόμιο του λιμανιού σε ύψος 93 ποδών (28,34 μέτρα) από την επιφάνεια της θάλασσας και πρωτολειτούργησε το 1837 ενώ ως πηγή ενέργειας είχε το λάδι.

Κάτι τέτοιο αποδεικνύεται και από τους φαροδείκτες της εποχής που ανέφεραν ότι «Φανός διά φωτός στερεού επί της ακτής Λεβάντε της εισόδου του λιμένος. Υψούται εις ύψος 28,3 μέτρων και οράται εξ αποστάσεως δέκα μιλίων».

Ο τωρινός φάρος, ο οποίος πρωτολειτούργησε το 1885, βρίσκεται σε γεωγραφική θέση με πλάτος 37o15'9" και μήκος 23o10'1", ύψος πύργου 11,6 μέτρα και με εστιακό ύψος 27 μέτρα. Αρχικά λειτουργούσε με πετρέλαιο ενώ είχε μέχρι και έξι φαροφύλακες οι οποίοι φρόντιζαν για την τροφοδοσία και το κούρδισμα του μηχανισμού.

Πολλές δεκαετίες αργότερα προστέθηκαν επί πλέον δωμάτια στην αρχική φαροικία. Ο φάρος των Σπετσών, που διαφέρει από τους περισσότερους άλλους φάρους του ελληνικού δικτύου λόγω της θέσεώς του σε κατοικημένη περιοχή, αυτοματοποιήθηκε το 1986 και λειτουργεί με χαρακτηριστικό μία λευκή αναλαμπή ανά πέντε δευτερόλεπτα και φωτοβολία 18 ναυτικών μιλίων.

Τον Μάιο του 2001 έγινε στις Σπέτσες η η 10η Σύνοδος των μελών του Διεθνούς Οργανισμού Φαρικών Αρχών με βασικό ζήτημα την διατήρηση των παραδοσιακών φάρων, αλλά και των βοηθημάτων ναυσιπλοΐας που παρουσιάζουν ιστορικό ενδιαφέρον.